Consumeren is tegenwoordig uit de norm. De consumptiemaatschappij puilt uit en wij blijven het maar ontkennen. Consumeren doet men al slapend, ontwakend en induttend en nog blijven de zielen elke vormen ervan in de meest gekke mallen gieten, voor de vorm. We zijn immers gegoede burgers van een geciviliseerde maatschappij en elke vorm van consumptie is uit den boze. Zelfs eten is haast taboe, of het moet halfvol. Mager, het liefst. Hoe smaaklozer, hoe beter.

Incarnated doet echter niet mee aan de �norm�. Underground moet er wezen dus promoten deze uitschotten het liefst alles wat onze Normengod verboden heeft. Consumptie is heersch en er moet het liefst nog een vetrandje aan ook. In alle opzichten. Entre vous en welkom bij �Pleasure Of Consumption� .

Jawel, de nieuwe plaat van deze Poolse underdogs. Bijna 15 jaar lang bevolken ze de duistere gewelven van de doodmetalen kerkers. Deathmetal voor de fijnproever�maar fijnproevers heb je natuurlijk ook in allerlei vormen, geuren, kleuren en maten.
Want hoe ik ook op dit stuk consumptiegoed tracht te kauwen, welke kiezen ik het werk ook laat doen, ik kan er werkelijk niets fijns of bijzonders aan ontdekken.

Incarnated heeft met �Pleasure Of Consumption� een rasechte �take it or leave it plaat� gemaakt. Zeer compromisloze death metal, blastersnel, aan alle kanten gewenteld in een zompige, doffe productie. Dit album is een vlezige pap van muziek geworden waar beslist niet veel in zit. De massa is in overvloed aanwezig maar de voedzaamheid laat te wensen over. Zowel de nieuwe nummers alswel de laatste 3 die afkomstig zijn van de in 1997 verschenen demo (en al eerder gepubliceerd op de voorgaande full-length "Human Flesh") zijn flauw en bieden nauwelijks verzadiging. Voldoening.

De muzikale input is op �Pleasure Of Consumption� vrij minimaal. Snelle, eentonige riffs herhalen zich eindeloos terwijl de knorrende, slurpende en grommende vocalen van de heer Pierscien de boel aan elkaar brullen. Van afwisseling is er eigenlijk nauwelijks sprake. Elk nummer heeft zijn eigen deuntje die onderling veel corresponderen, maar ook binnen de marges van de nummers roert het geweld zich eigenlijk nauwelijks. Het is er, maar je weet precies wat je er aan hebt. Het kleine beetje creativiteit als in kleine tempo- en ritmewisselingen kan de boel nauwelijks opleuken. Het geheel heeft wel een erg aanwezige vetrand.
De presentatie van het geheel past opzich wel bij de plan van aanpak maar weet het zaakje geen boost te geven. �Pleasure Of Consumption� is fantasieloos, mat, troebel en ondanks de snelheid wekt de plaat geen vlotte indruk.
Een beetje derderangs lap vlees met te veel bot, vet en pezen.

Maarja, ook daar zijn geheid liefhebbers voor te vinden.

Tracklist:
1. Dying Sounds
2. Blood For Blood
3. Life Organs Transplantation
4. Blood Sign
5. Dead House
6. Human Meat
7. Disturbance Of Consciousness
8. Oscullum Obscenum
9. U.F.O.
10. Ghettoblaster
11. Genetic Deformation
12. Rotten Visions
13. Your Mad Mind