Wie kent deze legendarische passage uit Ace Of Spades van Motrhead nu niet? Het heeft eigenlijk nog lang geduurd vooraleer iemand op het idee kwam om zijn bandje Born To Lose te dopen. Maar hoewel deze band uit Texas wel benvloed is door Lemmys werk, gaan ze toch eerder de punkrock kant op dan dat ze hardrock exploreren.
De twaalf up-tempo liedjes doen vrolijk aan en staan bol van de melodie. De songwriting is aardig, maar vooral de uitstekende uitvoering en sound zorgt ervoor dat Born To Lose boven de middelmaat uitstijgt. De krachtige zang van Chris Klinck wordt in de refreinen samengevloeid met de melodieuze zang van gitarist Ben en zo ontstaan er op vocaal gebied mooie dingen. We zijn alvast benieuwd of dat live ook zo goed zal overkomen. Het aangename gitaarwerk (inclusief solos!) verdient overigens ook een pluim.
Sweet Misery is een onorigineel, maar goed album dat bewijst dat Born To Lose terecht een platendeal heeft gescoord. En in deze tijden van iedereen die drie akkoorden achter elkaar kan zetten, krijgt een contract is dat de moeite om eens expliciet te vermelden.
But Live To Win!
Tracklist:
1. Not Alone
2. Salvation
3. Sweet Misery
4. The Fallen
5. Along The Way
6. New Babylon
7. Red Leather Romance
8. Paid Up
9. Place & Time
10. The Ship
11. Bitter Streets
12. Anthem
