Death metal ook, moesten de heren van de Tjechische Pandemia hebben gedacht, alvorens ze zich deze titel toeigenden. Pandemia moest bij deze voor een pot vernietigend kabaal staan waar menig luisteraar slaaploze nachten, ontkalkte botten en opgeknoopte darmen aan over zou moeten houden.
Vorig jaar deed stak Pandemia alweer de kop op met hun derde album Riven. Maar spijtig genoeg mislukt deze pandemieaanval op alle fronten. Riven kan nog net voor een middelmatige death metalplaat doorgaan, maar de vernietiging van de mensheid zit er deze keer niet in.
Dreigend en duister, dat zouden de sleutelwoorden moeten wezen. Zo probeert Riven ook over de komen, maar de streefmarges worden helaas niet gehaald. De sfeer wordt wel een soort van opgebouwd, de met name midtempo nummers (met een plaatselijke gasuitschieter) manifesteren zich aanvankelijk vrij solide, maar vallen na tientallen secondes al door de mand. De nummers missen kracht en volume. Ze rollen niet, ze stuiteren niet, ze vloeien niet, ze donderen niet, ze schuifelen en kabbelen voort over een onregelmatige bodem. Soms een tikkie sneller dan anders, maar overtuigen doet de band nauwelijks.
Slecht is Riven niet. Want al met al weten de pandemia`s hoe ze moeten spelen, de productie is aardig en de bedoelingen zijn goed. De band mist alleen de nodige power. Ze vertrouwen iets te veel op die duistere sferen die eigenlijk niet zo present zijn als dat de band denkt. De grunt is eveneens wat saai en dof maar na een flinke poetsbeurt zou dit nog wel eens aardig uit kunnen pakken.
Voorlopig hoeft u in ieder geval niet te vrezen voor deze pandemie. De ophokplicht vervalt.
Tracklist:
1. Riven
2. Stream of Destinies
3. Weight of Wisdom
4. Legion Beneath
5. Us And Them
6. Dispirited (instrumental)
7. A Place Under the Sun
8. The Outbreak
9. All Alone
