De glam-metal vierde zijn hoogtijdagen in de jaren '80, dus kon Paultje niet achterblijven door daarop in te springen. Uiteraard zijn het de typische keyboards van die tijd die er uitspringen. Ik heb daar een enorme afkeer van, maar aan de andere kant komt het heerlijke nostalgische gevoel naar voren waarbij je je weer in de tijd waant toen Whitesnake scoorde met "Here I Go Again". Verwacht echter geen ruige hardrock, maar eerder brave AOR . Maar nummers als "Angeline", "Shake, Rattle, Roll" en "New Girl In Town" rocken toch zeker prima weg.
Paul Sabu wordt gepresenteerd als de 'Lord Of The Strings'. Op zich geen hoogpraat, want de wilde gitaarsolo's zijn hoogstaand genoeg om te boeien. Maar vroeger was dat niks nieuws, want de muzikanten van welleer probeerden elkaar de loef af te steken met de snelste solo's. Paul houdt het bij, maar winnen van een John Sykes of onze eigen Adrian Vandenberg doet hij niet. Tekstueel is het allemaal weer erg romantisch, zodat hij als de gevoelige lover overkomt. Toch komt zijn ware aard naar boven in "Tuff Stuff". Een zin als I used up all my lines on her laat merken dat hij gewoon een gladde prater is.
Het is interessant zo'n vergeten AOR-plaat te horen. Maar eigenlijk is ie alleen leuk om nostalgische gevoelens naar boven te halen. Want er is zoveel meer en beter op de markt. Daar komt ook nog eens bij dat de drie bonustracks verschrikkelijk saai zijn.
Tracklist:
1. Angeline
2. Call Of The Wild
3. Shake, Rattle, Roll
4. Just For The Moment
5. Hot Flash
6. Heartbreak
7. Tuff Stuff
8. Still Alive
9. Breakin’ Out
10. New Girl In Town
11. Cassie (Bonus track)
12. Shake It Out (Bonus track)
13. Street Angel (Bonus track)
.jpeg){kind=small}
