De Canadese extreme metalscene heeft ons de laatste paar jaren een aantal zeer interessante bands gebracht. Te denken valt natuurlijk aan Cryptopsy en Kataklysm, maar ook de wat onbekendere acts als bijvoorbeeld Quo Vadis, Cephalectomy, Neuraxis, en Martyr zijn zeer de moeite waard en verdienen meer bekendheid dan dat zij krijgen. Ook Augury zou je in dit rijtje kunnen zetten. Dit album is in 2004 uitgebracht door het onbekende Canadese Galy label en was tot op heden alleen verkrijgbaar via de import maar is nu door Adipocere uit Frankrijk in Europa op de markt gezet. Mijn inziens veel te laat, want dit is een uitzonderlijk album.

Augury brengt met Concealed namelijk een top deathmetal plaat uit dat met de juiste ondersteuning van het label bij heel veel mensen aan zou moeten kunnen slaan. En dan niet alleen bij door de wol geverfde doods metaal fans, maar ook bij liefhebbers van andere soorten metal, Augury�s alles behalve standaard mengeling van brute deathmetal, heavy en thrash metal wordt namelijk afgewisseld met jazzy en vooral veel klassieke invloeden. Ook op vocaal gebied is het afwisseling troef, de diepe grunt (Martin Lacroix, ex-Cryptopsy heeft een gastrol op deze plaat) wordt afgewisseld met blackmetalachtige screams en vrij aparte cleane vocalen. Maar het meest vallen toch de operazangeres en normale vrouwenzang op. Deze zijn niet op de standaard �beauty and the beast� gothic manier in de muziek gekwakt, maar zijn echt verweven in de muziek en voegen zeer veel toe aan het totaalgeluid van deze plaat. De normale vrouwenzang doet me trouwens regelmatig denken aan Nembrionic�s Psycho 100, voor mensen die zich die plaat nog herinneren. Muzikaal gezien is het retepakkend, echter zonder gelijk �cheesy� te klinken, of ook maar iets van de bruutheid te verliezen.

Eigenlijk lijkt alles gewoon te kloppen op deze plaat, de klokgave productie, de geweldige riffs en solo�s, het strakke drumwerk, zelfs de basgitaar laat regelmatig, op de oude Cryptopsy wijze, van zich horen. Voeg daar de geweldige vocalen, zowel de mannelijke en vrouwelijke, en het prima songmateriaal toe en je hebt een geweldig album.

Zoals gezegd kwam dit album officieel in 2004 uit, en vanaf begin 2005 heb ik dit album spreekwoordelijk grijs gedraaid. Nu ik het album voor deze review weer een aantal maal heb beluisterd kan ik concluderen dat het nog niets aan zijn kracht heeft ingeboet en het nog steeds een genot is om ernaar te luisteren.

Wat mij betreft een van de beste albums in het genre van de laatste jaren.

Tracklist:
1. Beatus
2. ...Ever Know Peace Again
3. Cosmic Migration
4. Nocebo
5. Alien Shores
6. In Russian Dolls Universes
7. Becoming God
8. The Lair of Purity
9. From Eden Estranged...
10. ...As Sea Devours Land