Zeker als je merkt hoe matig de band wel niet is. Muzikaal worden er weinig uitdagingen aangedaan en elke wending zie je gemakkelijk aankomen. Het concert kabbelt maar een beetje voort, zonder dat je ooit eens op het puntje van je stoel gaat zitten om een passage wat aandachtiger te beluisteren. Zelfs een demente Joop van den Ende kan nog een spannendere rockopera in elkaar boksen. En jammer genoeg wordt mijn verhaaltje nog erger. Zanger Connie (een man voor alle duidelijkheid) presteert het om in elke zin noten te missen en door zijn wel heel aangezet Duitse accent weet hij nog geen enkel Engelstalig woord correct uit te spreken. Zonder enige overdrijving kan je zelfs stellen dat de gemiddelde Idols-deelnemer Connie naar huis zingt.
Verbouwereerd heb ik dan ook naar dit concert zitten luisteren. Dit kan toch niet? Hoe kan zon slechte band een orkest strikken? En dat voor meer dan honderd optredens? De wereld is gewoon gek geworden. Er komt trouwens ook een dvd-versie uit, maar daar vertellen we meer over in een aparte bespreking.
Tracklist:
CD 1
1. Prologue
2. Try
3. All The Time
4. The Way
5. Imagine
6. Reciprocity
7. Adolescence
8. Adressee Unknown
9. Premonition
10. Narration
11. Pregnancy
12. Falling Snow
13. Cold December Morning
14. Winter Sun
15. Lonely Path Narration
CD 2
1. Lonely Path
2. The Cliff
3. After The Fall
4. Drum Solo
5. Only Yesterday
6. Back To Bosnia
7. Calm Before The Storm
8. Dreamland