Pitfest
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in april 2024 werd uitgebracht?

Accept - Humanoid
Benighted - Ekbom
Black Tusk - The Way Forward
Blue Öyster Cult - Ghost Stories
Castle Rat - Into The Realm
Darkthrone - It Beckons Us All
Deicide - Banished By Sin
Dool - The Shape Of Fluidity
Dvne - Voidkind
Dyscordia - The Road To Oblivion
Dystopia - De Verboden Diepte I
High On Fire - Cometh The Storm
Imminence - The Black
In Vain - Solemn
Inter Arma - New Heaven
Korpiklaani - Rankarumpu
My Dying Bride - A Mortal Binding
Necrot - Lifeless Birth
Pearl Jam - Dark Matter
Praying Mantis - Defiance
The Monolith Deathcult - The Demon Who Makes Trophies Of Men
The Vision Bleak - Weird Tales
Týr - Battle Ballads
Walg - IV
een ander album uit april 2024

[ Uitslag | Enquêtes ]

    8 mei:
  • Bongzilla
  • Crypta, Nakkeknaekker en Plaguemace
  • 9 mei:
  • Bongzilla
  • Crypta, Nakkeknaekker en Plaguemace
  • Hemelvaartse Herrie
  • Huginns Awakening Fest
  • Pvris en Scene Queen
  • Tyketto
  • Xandria
  • 10 mei:
  • Crypta, Nakkeknaekker en Plaguemace
  • Edward Reekers The Liberty Project
  • Huginns Awakening Fest
  • 11 mei:
  • Delain
  • Disharmonic Orchestra, Grindpad, Inhuman Depravity en Stoflik Omskot
  • Dvne
  • Huginns Awakening Fest
  • Landmvrks, Like Moths To Flames en The Devil Wears Prada
  • Marenna
  • Resolve, Cane Hill, Acres en Half Me
  • 12 mei:
  • Exhorder en Schizophrenia
  • KK's Priest en Burning Witches
  • Long Distance Calling en Leech
    8 juni:
  • Defaer en Overruled
  • Doodseskader
  • Into The Grave festival
Kalender
Vandaag jarig:
  • Alex Van Halen (Van Halen) - 71
  • Arnaud Gorbator Gorbaty (Alkemyst) - 48
  • Candice Night (Blackmore's Night) - 53
  • Eric Brittingham (Cinderella) - 64
  • Jim Sheppard (Nevermore) - 63
  • Joe Bonamassa (Black Country Communion) - 47
  • Pepper Keenan (Corrosion Of Conformity) - 57
  • Ricky Nelson† - 84
  • Vince McAllister (Pentagram)† - 69
Review

Dismember - The God That Never Was
Jaar van release: 2006
Label: Regain Records
Dismember - The God That Never Was
Waar ijzeren kruizen zijn, zijn goden. Een god kan zich zonder zijn ijzeren kruis nog wel redden maar een ijzeren kruis zonder god is een taart zonder kers, een huwelijksnacht zonder jarretels en Kerry King zonder Slayer. Niet voor de hand liggend dus. Maar zaken worden helemaal een halfgaar roerei als de smeder en zaaier van de ijzeren kruizen opeens verkondigt dat de god er nooit is geweest.

Dismember serveert dit roerei. Onaangekondigd stormt de band je slaapkamer binnen, waar de oogleden zich net van elkaar ontdoen en de lucht van een bejaarde peuk en gedragen sokken nog sterk aanwezig is, en kwakt het gevaarte over je heen. Want na "Where Ironcrosses Grow" is Dismember nu helemaal aan de top met "The God That Never Was". Er is geen betere manier om je dag mee te beginnen.

Jawel, weer aan de top. Want laten we er verder geen doekjes omheen winden, Dismember heeft weer een dijk van een plaat in elkaar gedraaid. De elite van de Zweedse old-school death ramt onvermoeibaar door en bewijst nog maar eens dat de band na 18 jaar nog altijd het vuur aan menig scheen kan leggen.
Heel veel anders dan de voorganger klinkt "The God That Never Was" echter niet. Hier en daar wat rauwer, maar de herkenbare riffs en de karakteristieke solo's en ander gitaargeweld zijn gewoon gebleven. Gelukkig, want Dismember is op gebied van deze klanken heer en meester. De trekker van de kar die tegenwoordig goed gevuld is.

Het album knalt met de eerste tonen van de titeltrack meteen de pan uit. De aangename, ietswat groovy klanken vermengen zich met een duivels tempo en een ongetemde agressie waardoor het nummer als een op hol geslagen bulldozer voortdondert, blind voor alles en iedereen. Het begin van een woeste storm.
Eigenlijk is Dismember met dit album echt op en top Dismember. De plaat is niet opzienbarend progressief maar alles waar Dismember goed in is wordt op dit album nog eens extra onderstreept, aangedikt en uitgebuit. Alles komt weer in topvorm voorbij. Veelzijdige gitaren, gevarieerde loopjes, riffs, solo's (met een eervolle vermelding voor "Phantoms (Of The Oath)"), Matti Kärki in topvorm en dat alles ingepakt in een volle en bepaald niet kinderachtige geluidsjas.

Voor liefhebbers van goede Zweedse death is dit de kers op de taart, en laat de huwelijksnacht en Slayer maar zitten. Vanaf 20 februari is de kers uwes tot die tijd weet u zich met "Where Ironcrosses Grow" ook nog uitstekend te vermaken.

Tracklist
1. The God That Never Was
2. Shadows Of The Mutilated
3. Time Heals Nothing
4. Autopsy
5. Never Forget Never Forgive
6. Trail Of The Dead
7. Phantoms (Of The Oath)
8. Into The Temple Of Humiliation
9. Blood For Paradise
10. Feel The Darkness
11. Where No Ghost Is Holy

Score: 83 / 100

Reviewer: Lana
Toegevoegd: 16 februari 2006

Meer Dismember:

Dismember - The God That Never Was
Reactie van arnold op 16-02-2006 om 21:05u

op naar hoogeveen.

Kerry King in Muziekcentrum Enschede

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.