In Wraith of the Ropes vinden we de Amerikaanse funeral doom magnaat E.M. Hearst terug, bekend van onder andere Torture Wheel en The Sad Sun. Het gaat hier om een samenwerkingsproject met een sinister heerschap dat schuil gaat onder de kleurrijke naam Scarecrow Rottinghouse. Geestig, op een The Nightmare Before Christmas-achtige manier. Gezien het aandeel van Hearst in deze band is het niet verwonderlijk dat ook Wraith of the Ropes beklemmende funeral doom ten gehore brengt. Net zoals het niet verwonderlijk is dat het debuutalbum Ada van aanzienlijke kwaliteit is.

Hearst weet namelijk als geen ander hoe spannende funeral doom moet klinken. Zijn split releases met Uncertainty Principle en Moss spreken voor zich. Let wel: Het aandeel van meneer Rottinghouse mag niet onderschat worden. Als oprichter zijnde is WotR immers min of meer zijn kindje, en de sfeervolle sound steunt voor een groot deel op zijn ziekelijke vocalen en mysterieuze keyboardklanken.

Wat WotR opvallend maakt is de horror-achtige sfeer die de muziek ademt. Duistere keyboards en zeer repetitieve pianomelodie�n schetsen sfeerbeelden vergelijkbaar met visualisaties van gotische horror, maar doen ook denken aan de soundtracks van horrorklassiekers uit de late jaren �70 en vroege jaren �80. Alsof John Carpenter met funeral doom aan de haal is gegaan.

Neem daarbij de vervormde vocalen van oom Rottinghouse, de gruizige gitaarklanken van Hearst, vormgegeven in een aantal uitgestrekte, spannende composities, en je hebt een zeer fraai album vol griezelige late night horrordoom.

All ye who enter...
abandon hope.
Hear the faded whispers...
of the Wraith of the Ropes.

Tracklist:
1. Chamber of the Wraith
2. Final Reflection
3. Lake of Decay
4. Alone
5. Death Bed
6. Snow Dragon