Het album begint na een korte onheilspellende intro als een mokerslag met de openingstrack van Plague Angel; The Hangman Of Prague, waarna de band direct overgaat in het zware Seven Angels, Seven Trumpets. De band raast er maniakaal op los en zonder veel gelul buldert de band over het Poolse publiek heen als een tank die de straten van Warschau vakkundig tot hoopjes smeulend as reduceert.
Wat voor de meesten (vooral als ze Marduk in de nieuwe line-up nog niet hebben mogen aanschouwen) de meest prangende vraag zal zijn: hoe brengt Mortuus het er live vanaf? Hier kan ik vrij kort over zijn: angstaanjagend goed. Zijn stem geeft de meeste nummers een portie infernaliteit en morbiditeit mee die zijn weerga niet kent. Als de beste man een nummer aankondigt heb je ook het gevoel dat het Satan zelf is die het publiek toespreekt, het is alsof die kerel recht uit de hel komt. Enige kritiekpunt dat wellicht op te merken is, is dat voorganger Legion een erg snelle zanger was en dat Mortuus sommige pijlsnelle zangpassages een beetje moeilijk kan bijbenen, dit is echter geen onoverkomelijk euvel.
De opname klinkt zeer rauw; feedbacks en foutjes zijn te horen en het is juist deze ongeslepenheid die deze live-cd zo'n authentiek karakter heeft. Enige minpunt dat hierbij wel eens opvalt is dat het gitaargeluid nog wel eens een beetje wisselvallig karakter heeft, maar dat kan ook eraan liggen dat Morgen soms van gitaar wisselt en een Ibanez over het algemeen een ietwat krachtiger geluid heeft dan een Fender. Ook dit is verder iets dat niet echt stoort, maar gewoon opvalt. Ik heb geen idee hoe de zaal waar dit is opgenomen eruitziet, maar als luisteraar krijg je hierbij een voorstelling van een bunkerachtige ruimte in een volledig platgebombardeerde stad, waar nog een laatste duivelse bijeenkomst plaatsvindt, waarna de Apocalyps en totale vernietiging gaat losbarsten.
Deze sfeer wordt mede opgeroepen door het artwork van Warschau. Marduk zou Marduk niet zijn als dit niet weer eens op het randje van toelaatbaarheid zou balanceren. Op de slipcase staat een getekende adelaar die in de Reichskanzlei ook niet zou misstaan. Het cd boekje is verder versierd met allerlei foto's en collages van het in de Tweede Wereldoorlog in puin geschoten Warschau.
Qua tracklist zal iedereen wel iets te zeiken hebben dat zijn of haar favoriete nummer er niet opstaat, maar Marduk heeft toch een vrij uitgebalanceerde setlist weten samen te stellen, waar het werk van het recente Plague angel album met nummers als Blutrache, The Hangman Of Prague en Warschau de boventoon voert. Toch kan ik het niet laten toch een punt van kritiek op de setlist te hebben; ik mis het album Heaven Shall Burn. Zowat alle albums zijn vertegenwoordigd, alleen Heaven Shall Burn ontbreekt in zijn geheel. Een nummer als The Black Tormentor Of Satan zou het live vrij zwak overkomende Bleached Bones van World Funeral (waar ze naar mijn idee iets minder van mochten spelen) gelijk overtreffen. Ook het nummer Wolves als toegift is een beetje lafjes na het eigenlijke afsluitende en allesvernietigende nummer Warschau.
Dit is eigenlijk allemaal gemier, want het gebodene liegt er niet om, Marduk heeft gewoonweg een dijk van een live-album neergezet. De band weet de dode, verrotte en morbide sfeer die ze op Plague Angel hebben kunnen creren ook live om te zetten. Marduk treedt te vaak op? Ik kan niet wachten ze weer aan het werk te zien.
Tracklist:
1. The Hangman Of Prague
2. Seven Angels, Seven Trumpets
3. Slay The Nazarene
4. Azrael
5. Burn My Coffin
6. Panzer Division Marduk
7. Blutrache
8. Bleached Bones
9. The Black...
10. Steel Inferno
11. On Darkened Wings
12. With Satan And Victorious Weapons
13. Throne Of Rats
14. To The Deaths Head True
15. Sulphur Souls
16. Warschau
17. Wolves
