Hoe je het wendt of keert, iedereen is er mee bezig, niemand ontkomt er aan. De feestdagen zijn in aantocht en geen hoek kun je om, geen steeg kun je in zonder er aan herinnerd te worden. Mijters, glitterballen, strooigoed, lintjes, pakjes, het kan niet op. Maar niet alleen de blije kindertjes en de hebgrage graaibakken zegevieren, ook voor de norse, brommende klompenboeren is heft feest. Want vlak voor de feestdagen komt onze eigen Arsebreed met hun debuut op de proppen. Een uitstekende zet, want nu worden de verlanglijstjes nog een stuk aantrekkelijker�

Arsebreed? Van eigen bodem? Nu zal menig men zich achter de oren krabben in de zin van "nog nooit van gehoord". Wat opzich best kan want Arsebreed is pas dit jaar uit de grond gestampt. Hoewel de muzikanten zeker geen groentjes zijn, een deel van Arsebreed bestond vanaf 2001 al onder de naam Bloodcum. Twee jaar nadat Bloodcum werd opgeheven werd Arsebreed in het leven geroepen. Oude en nieuwe ( en toch oude bekenden) gezichten vormen nu een ijzersterke brute deathband, en het debuut "Munching The Rotten" slaat nu zijn slag. Bij het horen van "Munching The Rotten" vallen direct een aantal zaken op. Het album is in de Excess opgenomen. Kan niet anders. Onmiskenbaar. Deze plaat straalt aan alle kanten het kenmerkende geluid van dit oord uit. En dat is bepaald niet mis voor een debuut. Een fijn, zwaar en duidelijk geluid, tegelijkertijd lomp, knuppelend, bijtend en grommend.
Wat eveneens vertrouwd is, is de formule. Op het eerste gehoor rijst de vraag "waar heb ik dit eerder gehoord?" om vervolgens aan het werk van Prostitute Disfigurement herinnerd te worden. Arsebreed zit qua muzikale presentatie aardig in dezelfde straat, hoewel meerdere luisterbeurten de referentie aan Prosti op den duur afzwakken. Arsebreed heeft een heel eigen gitaargeluid waardoor de band haar stempel bikkelhard doordrukt en gewoon als Arsebreed, en niet als "de kloon van", uit de bus komt.

Al met al mag Arsebreed zonder meer een flinke veer in de aarsch krijgen voor datgene wat zich "Munching The Rotten" mag noemen. Een lekkere brute deathplaat met de bijbehorende smakelijke bewoording. Dit debuut is zonder meer geslaagd. Snel, agressief, vernietigend en aanstekelijk. Dit wordt live geheid een bang- en maaifestijn, of ik ben een kokosnoot.

En dat ben ik niet.

Dus, lieve mensen, u weet wat u te doen staat. Hang de schimmelsok maar uit.

Tracklist:
1.Fistfit Stretched Third Eye
2.Vaginal Butchery
3.Bloody Posttraumatic Ejaculation
4.Impregnated While Giving Birth
5.Munching The Rotten
6.Riping Chainsaw Orgasm
7.Stabbed In The Arse
8.Rectal Vomit
9.Anal Cum
10.Vomit Heaps Of Flesh
11.Chopped In Excrements