Het album begint meteen met een hele goeie opener; Het titelnummer “Overkill”. Dit is een lied met de vetste drum-intro’s die je ooit in je leven zal horen. De gitaren scheuren erin alsof er een atoombom in je huis inslaat. De teksten van dit lied zijn ook zeer goed. Het onderwerp van het lied is weliswaar raar maar ze gaan erover wat elk Metal-lied zou moeten zijn.
Daarna volgt het lied “Stay Clean”. Dit lied is echt iets om op te zetten terwijl je in je auto/bus/motor/scooter zit. Er is verder niet veel over te zeggen behalve dat het lied gewoon een lekker luisterlied is.
Voor de Punkers volgt nu “(I Won’t) Pay Your Price” dit lied is een goed voorbeeld van de mixes tussen Punk en Metal die Motrhead vaker gebruikt bij de liedjes. De teksten zijn ook erg lekker om naar te luisteren en Lemmy’s stem komt er erg goed uit.
En alweer volgt er een Punk liedje, “I’ll Be Your Sister” is iets meer metal met het zwaardere gitaargeluid en snellere drums. Dit lied is een ongekende klassieker, waarom? Ik zou het niet weten dit lied is gewoon erg goed en zou redelijk makkelijk in de set-list van Motrhead passen.
Nu stuiten we op het lied “Capicorn”. Persoonlijk vind ik dit iets wat eentonig het lied zit goed in elkaar maar na een tijdje luisteren begint het toch wel te vervelen.
“No Class” ramt er meteen in en vanaf de seconde aan dat het lied begint weet je gewoon dat dit lied heeeeeel lang zal meegaan. Dit lied is echt iets voor de rebellen onder ons. Als ik zelf dit lied hoor heb ik zin om dingen te mollen en niet van die prulletjes maar een auto even bewerken met een koevoet of moker. De riffs zijn lekker dik en de drums passen er perfect bij en zoals bij meer nummers is de zang geweldig.
“Damage Case” hoort bij de iets langzamere liedjes maar is zeker niet meer minder. De zang is zeer goed gedaan en dit lied heeft goede afwisseling zodat het geen sleur wordt. Verder is het ook een erg lekker luisterlied wat vaak opnieuw kan worden gedraaid.
En voor de derde keer stuiten we op een Punk-achtig lied. “Gonna Tear Ya Down” heeft erg lekker riffs en zoals gewoonlijk zijn de drums van “Philty” weer erg lekker gedaan. De tekst is ietwat lijp of raar maar het lied is het zeker niet.
Aangekomen op track 9 de ballad “Metropolis” dit lied is echt geweldig meer kan je gewoon niet zeggen. Dit lied laat heel goed de hoogtepunten van Motrhead zien en dat is ook te merken op concerten hierbij is dit lied echt een geweldig meezing-lied en zingt iedereen ook met volle borst mee.
Om het album af te sluiten staat “Limb From Limb” als laatst. Dit lied heeft echt moddervette riffs. Maar dat helpt het lied er niet vanaf om ook als “Capicorn” een sleur te worden na een tijdje begint dit lied wel een beetje te vervelen maar gelukkig versnellen ze nog zodat je nog iets om op vooruit te kijken hebt.
Als afsluiter voor mijn review review ik bonustrack “Too Late Too Late” nog. De rede hiervoor is dat dit lied een van mijn eerste favoriete nummer is. Het lied begint al met lekkere gitaren die snel worden opgevolgd door de drums. Het beste van dit lied vind ik toch wel de stem van Lemmy en de background-voice van Eddie Clarke. Lemmy’s stem klinkt echt alsof hij een glaasje teveel opheeft en daardoor klinkt dit lied eerlijk waar echt beter.
Tracklist:
1. Overkill
2. Stay Clean
3. (I Won’t) Pay Your Price
4. I’ll Be Your Sister
5. Capricorn
6. No Class
7. Damage Case
8. Tear Ya Down
9. Metropolis
10. Limb From Limb
*bonustrack + x-tra gereviewd “Too Late Too Late”
.jpeg){kind=small}
