Normaal gesproken geef ik er niet zo gigantisch veel om of een album een LMP productie (zie Casus Belli) heeft of een goede thuisstudio (zie Towersound). Zolang de band erin slaagt bij de luisteraar dat ene bepaalde gevoel op te wekken ben ik niet de moeilijkste en bereid alles te slikken. De betreffende band heeft een probleem op het moment dat hij er slechts in slaagt een what the fuck?-gevoel (in negatieve zin) te produceren en helaas is dat bij dit album bijna helemaal dat geval.
De ritmegitaren en bas zijn samengeperst in een zeurende grondlaag, terwijl vooral de snare-drum weer vervelend hard staat. Daarnaast zijn de solos soms hinderlijk snerpend en lijkt het alsof de zang tegen de wind in is op opgenomen. De redelijk voorspelbare heavy metal nummers klinken daarnaast door het feit dat alles mid-tempo is hetzelfde, waardoor ik het idee krijg dat ik een kleine 38 minuten naar n nummer zit te luisteren.
Enkele pluspunten zijn er wel te vinden in onder andere de gitaarsolos en zangpartijen (want Luke Lambrechts kan voor het geoefende oor aardig zingen), maar het zijn slechts enkele lichtpunten in het duistere geheel. Met een betere productie wil ik de heren met plezier een tweede kans geven, tot die tijd zullen ze het moeten doen met onderstaande score.
Tracklist:
1. Intro
2. Dragonland
3. Lords of Eternity
4. Desert Storm
5. See Me Coming
6. Cross the Swords
7. Rings of Dead
8. The Reason
9. Never Again
10. Dreaming (bonus)
