Opener Katharsis wuifde namelijk meteen alle verwachtingen die ik van deze langspeler had aan de kant. Wat nou post-punk/hardcore, dit klinkt meer als Neurosis en Cult of Luna, en erg goed ook. Hoe onrepresentatief bleek Revolution Stalker voor de sound van Lolita Stasi. Toch maakte ik me bij het horen van dit nummer een beetje zorgen over de rest van het album, aangezien er de laatste tijd geen einde lijkt te komen aan de stroom Neurosis-core bands, en dit in enkele gevallen al tot bescheiden dompers heeft geleid.
De jongens van Lolita Stasi weten echter alles van afwisseling en dynamiek. Met de daaropvolgende twee nummers Wasteland en Two komt er al wat meer tempo in het album, en krijgt zanger Peter Weicht de kans om de hysterische kanten van zn stemgeluid te gebruiken. Ik moet toegeven dat ik af en toe een beetje heb moeten lachen om de zeurderige klank van die vocalen, vooral in een nummer als Something Inside. Men gaat hier niet zo ver in als bijvoorbeeld Blood Brothers, maar dit stemgeluid is amusant en opmerkelijk, en voegt zonder meer wat toe aan de sound.
Gedurende veertig minuten boeit Lolita Stasi met een daverende mix van Neurosis-core en posthardcore. Het is de afwisseling die het hem doet, en die deze band doet opvallen in de grote stroom. De nummers steken erg goed in elkaar en een zwaktebod is eigenlijk niet te bespeuren. Waiting in Line For the Grand Massacre is met zn bombastische aardverschuivingen een pracht van een nummer, en van het apocalyptische titelnummer kan hetzelfde gezegd worden. Ook een opnieuw opgenomen versie Revolution Stalker siert het album, dat met The Brutal Death of Fletch A. op heftige wijze afgesloten wordt. Weer een uitstekende plaat van het Code:Breaker label, en een aanrader voor lieden die een mengelmoes van Cult of Luna, Botch en Blood Brothers wel wat lijkt.
Tracklist:
1. Katharsis
2. Wasteland
3. Two
4. Waiting in Line For the Grand Massacre
5. Open Skies
6. Something Inside
7. Made of Nothing
8. Ruhr
9. RVLTN STLKR
10. The Brutal Death of Fletch A.
