De eerste helft van de plaat is uitstekend en de eenvoudige bluesrock met herkenbare zanglijnen en solos zal iedereen kunnen bekoren die een Julian Sas associeert met een te grote wildebras. Een score van tachtig is op zijn plaats.
Daarna gaat het echter (onbegrijpelijk met zon ervaren muzikanten) mis. Pat Travers begint matig te zingen, maant het publiek tot verveling toe om lalala lala lalalalala te zingen (past niet in een bluesrock-setting) en als absolute dieptepunt moeten we de Rod Stewart cover Do Ya Think Im Sexy doorstaan. Al wie denkt dat het origineel al slecht is, komt hier voor een verrassing te staan. Daar kan de bluesklassieker Boom, Boom niets meer aan veranderen. Een score van vijftig (en dan ben ik nog positief) is op zijn plaats.
Deze wisselvallige live-registratie is zeker niet de ultieme bluesrockplaat van Travers. Was je er een jaartje geleden bij in South Carolina (lijkt me wel heel sterk) dan kan je ook opteren om de DVD-versie van Live At The House Of Blues aan te schaffen. Maar u bent gewaarschuwd.
Tracklist:
1.Taken
2.Better From A Distance
3.I Don't Care
4.Crash And Burn
5.Living Alone
6.Gotta Have You
7.Turn Me On
8.Medley
9.Evil
10.Do Ya Think I'm Sexy
11.Boom, Boom
12.Keep On Rocking - (Bonus Track)