Na de nogal overbodige intro ‘Vid Hargen’ schiet Månegarm uitstekend uit de startblokken met het opzwepende ‘Sigrblot’, waarin een mooie rol is weggelegd voor de viool. Erg fijn vind ik de Engelse vertaling van de teksten in het boekje, waardoor ook niet-Zweden een idee krijgen waar de band over zingt. Naast ‘Sigrblot’ vallen met name de nummers ‘Skymningsresa’ en ‘Dödens strand’ door hun sterke combinatie van kracht en frivoliteit in positieve zin op. Hoewel deze band mij nooit zo heeft weten mee te zuigen in sfeer als bijvoorbeeld Thyrfing en Moonsorrow wel doen, valt er vrij weinig kritiek te leveren. Productioneel gezien klinkt het album prima verzorgd en met name de vioolpartijen weten iets extra’s toe te voegen aan de sound.
Mensen die de eerdere albums van Månegarm reeds in huis hebben, kunnen ook ‘Vredens Tid’ moeiteloos aanschaffen. Hoewel de band in feite niets nieuws laat horen, zitten de nummers kundig genoeg in elkaar om ook na meerdere luisterbeurten nog te boeien. Al met al dus gewoon een goed album, niet meer maar zeker ook niet minder. Complimenten overigens voor het schitterende artwork.
Tracklist:
1. Vid Hargen (Intro)
2. Sigrblot
3. Skymningsresa (Twilight voyage)
4. Kolöga trolltand (Charcoal-eye trolltooth)
5. Dödens strand (The shores of death)
6. Preludium
7. Vredens tid (The age of wrath)
8. Svunna minnen
9. Frekastein (The wolf stone)
10. Hemfärd (Voyage home)
11. Segervisa (Victory song)