Elk van deze captains schreef dus een aantal nummers, met op elk nummer een andere zanger (en vaak ook andere muzikanten). Cazares ging voor Mark Hunter (Chimaira), Dez Fafara (DevilDriver, ex-Coal Chamber) en Cristian Machado (Ill Nino), en opvallend genoeg vroeg hij ook z'n collega captain Matthew K. Heafy om een nummer in te zingen. Alleen het nummer met Heafy op zang, The End, is erg melodieus, de rest gaat meer de metalcore kant op.
De nummers die Matt Heafy schreef zijn gevarieerder. In The Fire, met King Diamond op zang, kon ook zo op een album van King zelf verschijnen. Voor I don't Wanna Be (A Superhero) gaat hij de punkrock kant op. niet zo verwonderlijk, aangezien hij ex-Misfits zanger Michael Graves hiervoor vroeg. Voor het nummer met Dani Filth gaat het dan weer meer richting wat Dani met zijn eigen band Cradle Of Filth doet.
Joey Jordison weet een modern geluid te geven aan een nummer met Glen Benton (Deicide), wat Deicide zelf misschien ook eens moet proberen. Voor Keith Caputo (Life Of Agony) schreef hij een rockerig nummer, wat niet misstaan zou hebben op het recente LOA album. Peter Steele (Type O Negative) duikt op in een traag, donker nummer (Enemy Of The State), wat ook best vertrouwd in de oren klinkt. Ook haalt Jordison er een Nederlander bij, in de vorm van Junkie XL, in het zeikerige nummer No Way Out (met Daryl Palumbo van Glassjaw op zang).
Robert Flynn koos voornamelijk voor de weg die hij met Machine Head meestal bewandelt: pure metal. De nummers klinken daarom niet zo heel anders dan die hij normaal schrijft, maar nu hoor je dan bijvoorbeeld Max Cavalera (Soulfly) of Howard Jones (Killswitch Engage) op zang. Alleen voor Corey Taylor (Slipknot) maakte hij wat rustige passages in The Rich Man, zodat we ook vaak een stemgeluid horen wat Corey vaak bij zijn andere band Stone Sour laat horen.
Als je het zo leest, zou je denken dat de consistentie ver te zoeken is. Niets is minder waar, gek genoeg. De nummers passen vrij goed bij elkaar. Hier en daar staan er toch wat mindere songs op, maar over het algemeen is de kwaliteit vrij hoog te noemen. De diversiteit aan stijlen maakt het interessant, al ligt de nadruk toch meer op het moderne, wat metalcore-achtige geluid wat de laatste jaren veel bij Roadrunner te horen is. Het enige echt opvallende nummer is de ballad Roads, van Mikael Åkerfeldt (Opeth) en Josh Silver (Type O Negative). Hier kwam dan ook geen team captain aan te pas.
Gefeliciteerd, Roadrunner, met het 25-jarig jubileum, en met deze gave cd.
Tracklist:
1. The Dagger
2. The Enemy
3. Annihilation by the Hands of God
4. In the Fire
5. The End
6. Tired 'N Lonely
7. Independent (Voice of the Voiceless)
8. Dawn of a Golden Age
9. The Rich Man
10. No Way Out
11. Baptized in the Redemption
12. Roads
13. Blood & Flames
14. Constitution Down
15. I Don't Wanna Be (A Superhero)
16. Army of the Sun
17. No Mas Control
18. Enemy of the State
.jpeg){kind=small}
