Typerend voor Bayside is de grote rol van zanger/gitarist Anthony Raneri. Met zijn wat onopmerkelijke doch geschikte stemgeluid en zijn van ellende doordrongen teksten vormt hij het kloppende hart van de sound. Ondersteund door de stevige ritmesectie spuit hij verbitterd zn wrange gal over persoonlijke tekortkomingen, bedrog en teleurstellingen op het relationele vlak. Vaak levert dat heel mooie stukjes op:
So lets just close our eyes and well talk in the morning, when were able to feel the true weight of our words and why were both here. At least we can say we tried and take comfort in knowing that if we both die alone tomorrow, its just the way that the stars aligned.
En:
This mess weve made of it. In years to come it might make sense, but sweetness, did you foresee this? Just whats become of us? If you hear this and you think youre ready, then meet me in Montauk where well write out in the sand, Here lies the destiny of 2 hurt souls afraid to be cured again. That could be our epitaph.
Zoals al ik aangaf is het emo-gehalte wel hoog, en een nummer als Dont Call Me Peanut heeft een veel te hoog kwijlgehalte. Gelukkig is dat het enige nummer van het album dat ik echt niet kan luchten. Verder kent het album nog een aantal opvallende nummers. Blame It On Bad Luck kent wat ska-elementen en Existing in a Crisis (Evelyn) doet enigszins aan Green Day denken. Nu heb ik een godsgruwelijke hekel aan die band, maar binnen de context van dit afwisselende album komt de poppy punkrocksound veel beter tot zn recht.
Dat Bayside er in deze recensie aardig positief vanaf komt heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat ik de laatste tijd ook wat meer rustigere varianten van de postpunk en posthardcore ben gaan waarderen. Wees daarom gewaarschuwd. Luistertips zijn Devotion and Desire, Montauk en Dear Tragedy.
Tracklist:
1. Hello Sh*tty
2. Devotion and Desire
3. Tortures of the Damned
4. They Looked Like Strong Hands
5. Montauk
6. Blame It on Bad Luck
7. Well Be OK
8. Existing in a Crisis (Evelyn)
9. Dont Call Me Peanut
10. Half a Life
11. Dear Tragedy