De band weet zoals altijd met de deur in huis te vallen en vuurt meteen een waar inferno aan riffs op de luisteraar af onderlegd met hevige drumartillery. Plaats daar boven nog even het allesverwoestende vocale orgaan van fronttattoo Jacob Bredahl en je weet weer waar je aan toe bent. Headbangen en moshen tot je doodvalt luidt het devies.
Het zwaartepunt van de nummers ligt in de up-tempo regionen, hiervan zijn schedelsplijtende haknummers als Coming of Chaos, Heaven is ready to fall en het titelnummer goeie voorbeelden. Echter weet Hatesphere hun gevoel voor zware en logge grooves ook ruimschoots te behouden hetgeen het best tot uiting komt in pomende nummers als Reaper of Life en Seeds of Shame die de luisteraar helemaal platwalsen. Extra vermelding verdient het nummer Marked by Darkness dat buiten het feit het rost als een stier op een rode lap een solo werd bijgedragen door niemand minder dan Steve Smyth van Nevermore.
Of het het beste album van Hatesphere is weet ik niet aangezien alle albums van hoge kwaliteit zijn. Echter biedt The Sickness Within op lange termijn ook nog meer te ontdekken dan de voorgaande albums omdat er meer diepte lijkt te zijn. De nummers zijn veelzijdiger waardoor je als luisteraar soms niet meteen alles in een nummer kunt horen, zoals bij voorgaande albums wel het geval was.
De sympahtieke Denen hebben in ieder geval weer een album afgeleverd wat eenieder laat weten hoe een partij brute thrash/death hoort te klinken en weet hierbij ook nog een portie energie vrij te zetten dat normaal alleen lukt bij hardcorebands. Ook al heb ik de heren dit jaar al vijf keer live aan het werk gezien, ik verheug me nu al op hun volgende tour.
Tracklist:
1. The White Fever
2. The Fallen Shall Rise In A River Of Blood
3. Reaper Of Life
4. Sickness Within
5. Murderous Intent
6. The Coming Of Chaos
7. Bleed To Death
8. Heaven Is Ready To Fall
9. Seeds Of Shame
10. Chamber Master
11. Marked By Darkness
