De stijl van deze Noord-Ieren blijft natuurlijk geweldig maar de twee songs halen niet het niveau van het vorige werk. Het titelnummer luistert met zijn heerlijke Nocturnus-invloeden toch nog heerlijk weg maar Sub Liminal is niet echt heel bijzonder ondanks de akoestische passage. Productioneel en muzikaal laten ze hier en daar terug een steekje vallen en zodoende valt dit schijfje toch wel wat tegen voor diegene die Transgression in huis hebben. De echte liefhebber zal zich echter ook geen buil vallen met de aanschaf van dit blauw transparant vinyl hebbeding.
Tracklist:
1. Where Gods Like Away
2. Sub Liminal