Let The Madnesss begin van het Italiaanse stamt al uit 2003, maar is pas sinds dit jaar ook buiten Itali te verkrijgen. Het debuutalbum van dit Italiaanse viertal is aardig, maar weet me op veel punten toch niet te overtuigen. Dit is vooral te wijten aan de productie die echt stukken beter had gekund. Belangrijke muzikale elementen zoals spetterende gitaarsolos op momenten waar ze horen te zitten, komen niet uit de verf, omdat ze te veel op de achtergrond zijn geplaatst. De drums overheersen het complete geluid en mede daardoor is diversiteit in klankkleur in nummers ver te zoeken. Na vijf nummers heb je het wel gehoord. Misschien dat het ook met de productie te maken heeft, maar de zang pakt me ook niet. Zanger Cremisini probeert zoveel mogelijk op James Hetfield te lijken en dat pakt eigenlijk niet zo goed uit. Het mist elke overtuigingskracht en klinkt op veel momenten ronduit slordig.
Toch is het niet allemaal kommer en kwel, maar vooral een opeenstapeling van gemiste kansen. Sommige nummers zoals opener Suddenly Mad en bijvoorbeeld In Memory Free zitten goed in elkaar en maken de eerdergenoemde minpunten goed. Vooral het gitaarwerk is dik in orde. Wellicht dat het op een volgend album dus allemaal wel wat beter zal gaan.
Tracklist:
1. Suddenly Mad
2. Bad Junks
3. Ex-X-es
4. In Memory Free
5. Your Enemy Inside
6. Speed Killing
7. Peace of Mud
8. Unchained
9. Scars
10. Hatestone
