Het blijft voor platenmaatschappijen en bands een onhandige zet om gehandicapte promo albums de wereld in te sturen. Natuurlijk, massadownloaders zitten op de loer en om je bloed, zweet en tranen ver voor releasedatum op een p2p-netwerk terug te vinden is niet leuk, maar in het geval van een review kan het negatief uitpakken. De 'promotionele kopie' van The Void's nieuwe album herbergt vijf van de negen nummers die op de uiteindelijke release komen, wat het moeilijk maakt om de band goed op waarde te schatten. Zijn dit de vijf beste nummers, of wil de band het lekkerst bewaren voor het laatst?

Laten we hopen dat dat laatste het geval is, anders mag je nu wel stoppen met lezen. De vijf nummers "Remind Me I Have To Die", "Lost In Oblivion", "Song For The Last Sound", "The Door Of Hell" en "Cadmo" kennen een gelijksoortig "Dark Melodic Gothic" kunstje, dat ook iedere keer even middelmatig wordt uitgevoerd. Een onheilspellend keyboardmelodietje, wat blackige riffjes die driedubbel gelaagd worden door dezelfde keyboards, een valse masculiene cleane zang met geforceerd originele melodielijnen, en een hese krijser om duidelijk te maken dat dit geen liefdesliedjes zijn. Ik ben dan ook niet verliefd geworden op dit slap geproduceerde product, mijn gok is dat het met de vier andere nummers niet anders zal zijn.

Tracklist:
1. Remind Me I Have To Die
2. Deja-vu
3. Lost In Oblivion
4. Song For The Lost Sound
5. The Door Of Hell
6. Cadmo
7. Macha
8. Deat
9. Beauty (Narcissus Monologue)