Datzelfde nummer staat aan het einde van de cd en haalt je meteen uit je slaap. De cd begint namelijk erg goed, maar na "Stand Tall" lijkt het erop dat de band wat 'fillers' heeft geschreven die veel te veel op elkaar lijken. Ok, het kn zijn dat ik in mijn normale leven niet zo'n groot fan ben van een band als Magnum, want in die lijn gaat het dan verder. Maar de band laat zien dat ze ook best gave up-tempo nummers kunnen maken zoals het te gekke "Fight". Daar had ik uiteraard meer van willen horen. Het kan ook zijn dat de eerste nummers gewoon echt veel beter zijn.
De reden dat ik deze cd zeker nog een paar keer ga opzetten, zijn de verbluffende solo's van Stefan en keybordspeler Marten Sandn. Deze twee zijn natuurtalenten en daar horen we in de toekomst zeker meer van. Luister maar naar "Fight" en je hoort een geweldig duel zoals Ritchie Blackmore en John Lord dat vroeger deden bij Deep Purple. Met Peter Hogberg hebben ze een prima zanger met een klassieke hardrockstem te pakken. Samen met de drums en bas horen we ook dat er gelukkig wel spelplezier aanwezig is. En dat is het belangrijkste als band zijnde, toch? En als luisteraar hoor je dat het een prima symphonische rockplaat is geworden.
Tracklist:
1. Soldier Of A Dark land
2. Fight
3. Silent Cry
4. Dragonfire
5. Thin Line Between Love And Hate
6. Stand Tall
7. Hard To Let You Go
8. Break The Chain
9. The Last Time
10. Time Is Running Out
11. The End