In vergelijking met het oude materiaal zijn de nieuwe composities korter en aantrekkelijker, maar ook uitdagender geworden. De uitstekende riffs zijn niet afkomstig uit een riffvariatiemelkbedrijf, maar zijn telkens nieuwe ideen die kunstig zijn uitgewerkt. De gevarieerde en soms maniakale zang (Purify!) van Roeland is er alleen maar sterker op geworden, en Dark Delusion en State Of Mind wil ik zo snel mogelijk live vertolkt horen worden. Het freaky Redemon is dan ook nog het beste wat de heren ooit schreven en het bijhorende strijkintermezzo verdient het predikaat geniaal.
Normaal gesproken tover ik in de derde alinea altijd wat opbouwende kritiekpuntjes uit mijn hoge hoed, maar wat moet je verzinnen wanneer dit product in de puntjes is verzorgd. Een productioneel monster van een band die jaren geleden al het woordje esoterie in de Van Dale heeft opgezocht.
Tracklist:
1. Dark Delusion
2. Least I Can Do
3. The Need To restrain
4. State of Mind
5. North
6. Age of Enemies
7. 60 min. resentful
8. Cameo
9. Systemanic
10. Half Life
11. Redemon
12. Ill Karma
13. Machine