Noumena is een Finse naam. Niet vreemd, als je bedenkt dat alle vijf de leden van de band onder die noemer uit Finland komen. De betekenis? "De Prullenbak van de Finse Scene", of iets van gelijke strekking. Dan kan ik er vast niet ver naast zitten, want qua harmonie�n hebben we veel al eerder gehoord in een iets sterkere constructie. Het is een mankement waar meer bands op het Spinefarm / Spikefarm label last van hebben, herhaling en gebrek aan innovatie. Noumena lijkt in de eerste instantie voor exact hetzelfde lot gemaakt te zijn.

Op het eerste gezicht dan, want naast de Amorphis -en In Flames- achtige melodie�n heeft Noumena ook nog een licht folky ondertoon in de pocket, die zo nu en dan de kop opsteekt. Grunts zijn diep en vol, van het type dat geen grammetje agressie in zich heeft. Het is niet erg, want Noumena hoeft niet agressief te zijn. Melancholie siert de nummers veel meer, voornamelijk in akoestische passages waarin ook een welklinkende zangeres zo af en toe haar opwachting maakt. De cleane zang die zo nu en dan langskomt is ook verantwoordelijk voor een deel van de diversiteit, maar kan niet tippen aan het herkenbare stemgeluid van ex-Amorphis zanger Pasi Koskinen (waar hangt die knakker tegenwoordig uit?)

Noumena's "Absence" heeft het recensenten wel erg makkelijk gemaakt door een redelijk standaard album neer te zetten, waarvan een koopadvies aan de luisteraar overgelaten moet worden. Nu hoop ik wel dat Spikefarm in het vervolg �cht innovatieve bands gaat tekenen, en niet het eigen nest gaat bevuilen met nog meer klonen.

Tracklist:
1. The End of the Century
2. Everlasting Ward
3. The First Drop
4. Slain Memories
5. A Day to Depart
6. Prey of the Tempter
7. Here We Lie
8. All Veiled
9. The Dream and the Escape
10. The Great Anonymous Doom