Om de kwaliteit van deze release tot uitdrukking te brengen kunnen we beter een jaar of zeven terug in de tijd gaan. Zo rond 1998 waren pcgames nog mijn grootste passie, en stond SiN op het punt van uitkomen. Uitgever Activision zag deze potenti�le kaskraker (de makers waren verantwoordelijk voor Duke Nukem 3D en de eerste Quake Mission Pack: Scourge Of Armagon) het liefst rond de feestdagen uitkomen om mee te liften op de massahysterie die in Amerika rondom het kerstfeest hangt. Games zijn immers leuke kerstkadootjes. Probleempje; het spel was nog niet af. Ritual Entertainment werd gepusht om zo spoedig mogelijk de game verkoopklaar te maken. De test- en bugfixperiode werden gigantisch ingekort, en in november 1998 lag het spel in de winkels. Half af en vol met bugs, flopte het spel gigantisch. Ritual Entertainment was het zat en richtte samen met een aantal andere ontwikkelaars Gathering Of Developers (GODGames) op, een bedrijf dat ontwikkelaars alle tijd en ruimte gaf om een fatsoenlijk product te maken. Geen eind goed al goed overigens, binnen twee jaar was GODGames failliet.

Deze veel te lange introductie is om de werkwijze van het nieuwe label Carbon 13 te verduidelijken. Een studio-eigenaar en twee muzikanten richten een platenmaatschappij op om bands de kans te geven fatsoenlijk aan hun album te werken. Een maandje opnametijd niet genoeg? Dan plakken we er toch nog een week tegenaan? Het Britse Humanity is proefkonijn en zal mede bepalend zijn voor de toekomst van dit concept.

Nu dan eindelijk over Humanity zelf. Jong en vers uit Cambridge, maar al wel op Bloodstock gespeeld. When Silence Calls is een onderhoudend heavy metal album met een lichte Dream Theater touch. Bij vlagen redelijk agressief ("Blinded"), maar de band moet het meer hebben van atmosfeer en subtielere composities. De zang kan hierbij een storende factor zijn, de knauwende diepe vocalen en licht valse uithalen ontsieren bijvoorbeeld het refrein van "Decay". De 'normale' zangstem van ... komt nog wel het best uit de verf. Zie hiervoor ook "Without Reason", h�t bewijs dat een powerballad niet gezapig hoeft te klinken en dat solo's niet van complexiteit uit hun voegen hoeven te barsten om de ziel te raken.

De productie is werkelijk top notch, dus daar hoeft Carbon 13 met zijn Master Tone studio de fout niet in te gaan. De promotie is misschien nog wel een mankement, gezien het feit dat "When Silence Calls" in augustus 2004 al uitkwam. Op de site van Carbon 13 kun je wat nummers luisteren, mag ik "Dark Cell" adviseren? Je bent gegarandeerd onder de indruk.

Tracklist:
1. Decay
2. This Endless Pain
3. Serenity
4. Dark Cell
5. Repent
6. Justify
7. Fallen
8. Without Reason
9. Blinded