Met het in 2003 verschenen titelloze debuutalbum wist Disiplin vriend en vijand te verrassen. Hoewel men de heren kon verwijten iets te zeer naar Satyricon te hebben gekeken, stond dat album desondanks vol bijzonder krachtige, militante nummers, waardoor het een van de betere black metal-albums van dat jaar was. Bovendien lopen er al genoeg Darkthrone-klonen op deze aardbol rond, waardoor Disiplin in ieder geval niet als de standaard black metalband van tegenwoordig klonk.

Inmiddels ligt de opvolger Anti-Life in de schappen en wederom heeft de band een geweldig album afgeleverd. De band heeft ditmaal wat minder naar Satyricon gekeken en dat komt de originaliteit in ieder geval ten goede. Bovendien is de band er qua songwriting (nog) een stuk op vooruit gegaan, wat zich uit in ijzersterke, pakkende nummers als Orthodox Devil Worship, Feed the Fucker to the Dogs (wat een geniale titel overigens!) en Militia. Moddervette, groovende gitaarriffs worden gecombineerd met meedogenloos hakkend drumwerk, waardoor Disiplin zich op dit album als een goed-geoliede tank een weg door alles en iedereen heen baant. De dubbel en soms zelfs driedubbel opgenomen zangpartijen zorgen er bovendien voor dat Anti-Life n�g krachtiger klinkt. De productie is prima en er staan in de vorm van de drie eerder genoemde nummers zelfs enkele moderne klassiekers op, waardoor Anti-Life voer is voor iedere liefhebber van moderne, krachtige black metal.

Wat ik echter wel een beetje jammer vind, zijn de "anti-kosmische" teksten, die wat kinderachtig overkomen. Maar ach, daarentegen is de zoveelste �kill yourself and your whole street for the glory of father Satan�-tekst ook weer niet echt iets waar ik om zit te springen. Desondanks absoluut een aanrader voor de fans van gedisciplineerde, strak uitgevoerde, moderne black metal dus.

Tracklist:
1. Orthodox Devil Worship
2. Feed The Fucker To The Dogs
3. Anti-Life
4. Kill At Will
5. Quimbanda
6. Militia
7. Eleven
8. The Arsonist Academy
9. Kosmos Reversum
10. Pesticide
11. Chaos Triumphator