Hoewel deze band uit Utrecht zichzelf omschrijft als progressief, is daar op dit album slechts weinig van terug te horen. Hoogstens enkele wisselingen van tempo, hier en daar een apart loopje of een onverwachte break. Nee, Maida Vale speelt voornamelijk een mix van jaren zeventig en tachtig (hard)rock met flinke punkinvloeden die met name tot uiting komen in de (maatschappij) kritische teksten en de punkvocalen.
Tijdens uptempo opener Guide To The Game of Love horen we bijvoorbeeld riffs terug die doen denken aan Blitzkriegs enige succesnummer Blitzkrieg, terwijl we later getrakteerd worden op het nummer Wet Dream Market, dat wel wat weg heeft van Manowars Death Tone. Tijdens het titelnummer horen we ook nog eens wat Iron Maiden-achtige themas en breaks la Black Sabbath. Andere invloeden zijn bijvoorbeeld Led Zeppelin, Rainbow en Bad Religion. Van al deze bands is wel iets terug te horen, wat Prefab Bliss tot een album vol afwisseling maakt met als hoogtepunten opener Guide To The Game of Love en titelnummer Prefab Bliss.
Helaas zijn de ballads stukken minder interessant dan de snellere nummers. Opvulling met lange saaie gitaarsolos, zang die beter niet teveel de hoogte in kan gaan en nummers die soms wel erg opgerekt worden. Een ander punt van kritiek is het vaak kale geluid van de productie. Soms klinkt het geheel zielloos en koud. Meestal is dat het geval tijdens de wat gevoeligere nummers als Red Light Job. Aan het gevoelige wordt dus heel wat afbreuk gedaan. Toch is Prefab Bliss geen slecht album. Ondanks de eerder genoemde zwakheden luistert het lekker weg en staat het garant voor een aantal leuke rocknummers.
Tracklist :
1. Guide To The Game of Love
2. Remote Control
3. Punk
4. Born of Hope
5. Wet Dream Market
6. Red Light Job
7. Prefab Bliss
.jpeg){kind=small}
