Mijn waarde collega Kristof heeft nog steeds ruzie met de heren van deze Griekse band na het (terecht) afbreken van hun vorige album. Gezien hun eigen reacties is het duidelijk dat de band toentertijd vrij weinig zelfkritiek had. Benieuwd of de heren 4 jaar na het verschijnen van Immortal Stories toch iets hebben bijgeleerd.
Zanger Sakis Koutsasis heeft in ieder geval wl bijgeleerd. Als je jezelf als een epic metalband presenteert is het natuurlijk van groot belang dat je jouw eigen trouwe volgelingen met een alles omverblazend stemgeluid het slagveld in kunt sturen. Goed, een Eric Adams (Manowar) of David DeFeis (Virgin Steele) is hij nog niet, maar ik verkies zijn stemgeluid boven de vele falsetzangers die allemaal denken dat het noodzakelijk is om een speenvarken natuurgetrouw na te doen.
Mede door zijn strot klinkt Elwing niet meer als powermetal, maar doet het mij eerder denken aan Duitse bands als Grave Digger of Running Wild, maar dan met een smakelijk sausje Manowar eroverheen gegoten. Speed metal met een hoog strijdgehalte dus, en het geheel klinkt niet verkeerd. Natuurlijk vindt de band niet opnieuw het wiel uit, natuurlijk klinkt het soms erg clich en vanzelfsprekend zijn de teksten van het niveau vechten tot het einde. Hinderlijk? Niet echt.
Doordat er geregeld thrash-invloeden te horen zijn en er memorabele gitaarlicks uit worden gegooid smaakt het geheel als een lekkere kwekkeboom-kroket op knapperig broodje. Pluspuntje extra nog voor bassist Tasos Karapapazoglou (mag ik u Bert noemen?) die in Lost Humanity een lekkere baslick ten gehore brengt. War is niet origineel, maar zeker de moeite waard. Nu nog werken aan de uitspraak en ik word fan.
Tracklist:
1. Marching To Glory
2. At The Gates
3. Ill Live Forever
4. Stormlord
5. Sons Of Revenge
6. War
7. Blood On My Hands
8. Fly Away
9. Armageddon
10. Lost Humanity
