The Axis of Perdition is een band die bij mij zeer gemengde gevoelens oproept. Bij het debuutalbum The Ichneumon Method (And Less Welcome Techniques) werd al duidelijk dat deze innovatieve band over heel veel potentieel beschikt. Op compositorisch gebied rende de band zichzelf echter nog een beetje voorbij, waardoor het debuut vooral een gemiste kans bleek. Ervan uitgaande dat we hier te doen hadden met wat beginnersfoutjes, was ik dan ook zeer benieuwd naar dit nieuwe album, eens temeer gezien de lovende reacties die de band tot nu toe al heeft gekregen.

Deleted Scenes from the Transition Hospital vertoont nog maar weinig raakvlakken met het debuutalbum. Waar het debuut vooral op snelheid en agressie geori�nteerd was, probeert de band op dit album een buitengewoon griezelige sfeer te cre�ren, vooral door middel van de nodige sferische intermezzo�s, die nog eens worden aangevuld met allerhande lugubere samples en hysterisch, Abruptum-achtig gekrijs. Deze intermezzo�s nemen een belangrijke plaats in op het album. De rest van dit schijfje is gevuld met vrij ondoorgrondelijke industrial (post) black metal. Op haar beste momenten klinkt The Axis of Perdition als een kruisbestuiving van Anaal Nathrakh , Aborym en Stalaggh , maar toch blijf ik ook na dit album met een onbevredigd gevoel achter.

Wat is dan het voornaamste probleem? In feite hetzelfde als bij het debuutalbum het geval was: de band wil t� veel. De composities op �Deleted Scenes� zijn z� ondoorgrondelijk dat ook na meerdere aandachtige luisterbeurten de nummers een beetje alle kanten op lijken te zwabberen. Af en toe valt alles op de goede manier samen en weet de band zonder meer te imponeren (het begin van opener Deleted Scenes I en het tergende, bevreemdende Pendulum Prey), maar vaker verliest The Axis of Perdition zich in onmogelijke composities, waardoor de zo zorgvuldig opgebouwde sfeer nooit helemaal tot zijn recht komt.

Uiteindelijk blijf ik dus wederom met gemengde gevoelens achter, vooral omdat ook nu weer duidelijk wordt dat deze band in staat is om een absoluut meesterwerk af te leveren. De sfeer op �Deleted Scenes� is zeer naargeestig en deprimerend en de band slaagt er sporadisch in om deze sfeer op de luisteraar over te brengen. Op deze momenten komt het potentieel van de band het duidelijkst aan de oppervlakte, maar ook nu komt dat potentieel er tegelijkertijd nog niet helemaal uit. �Deleted Scenes� is uiteindelijk, evenals zijn voorganger, een innovatief, origineel en gewaagd album geworden, dat echter nog te veel strandt in goede bedoelingen. We zullen zien wat het derde album gaat brengen.

Tracklist:
1. Deleted Scenes I: In the Hallway of Crawling Filth
2. The Elevator Beneath the Valve
3. Pendulum Prey (Second Incarceration)
4. Isolation Cubicle 312
5. Entangled in Mannequin Limbs
6. This, Then, is Paradise?
7. One Day You Will Understand Why
8. Deleted Scenes II: In the Gauze-Womb of the God Becoming