Echte onvervalste jaren tachtig thrash-metal in de stijl van Testament, Death Angel en vroege Metallica, is wat je krijgt van deze vier Italianen op hun debuutalbum The Executioner. Zelfs het logo doet denken aan de drie eerder genoemde topbands. Na dat gezegd te hebben, is het aan het album niet te horen dat het hier om een debuutalbum gaat. Het klinkt alsof de heren reeds doorgewinterde veteranen in het genre zijn - van zulk hoog niveau. Tevens is het geweldig om in 2005 een album te horen, dat zo sterk de sfeer en kracht uitademt van de jaren tachtig thrash.
Tussen de negen nummers die het album telt, zit geen mindere. Van Needle of Pain tot aan Tears of The Universe blijft het album thrashen. Keiharde gitaarriffs, ruige drums en spetterende solos in elk van deze acht nummers. Vervolgens sluit het album af met het rustige instrumentale Silence after The Storm. Een echt einde. Overigens is het wel wat raar dat de songteksten in een andere volgorde dan de nummers op de cd in het boekje staan. De teksten in het boekje zul je echt nodig hebben, want de zang is hier en daar gewoon onverstaanbaar door het accent.
Enig ander minpunt is de productie waar je niet aan af hoort dat het zon nieuw album is, maar wil je bij zon plaat ook eigenlijk wel een messcherpe productie? Het draagt op zich wel bij aan de eighties-sfeer. Kortom een zeer goede thrash-plaat waar je gegarandeerd van uit je dak zult gaan.
Daily executions plan (oftewel de tracklist):
01:00 Needle of Pain
02:00 The Executioner
03:00 Stone Tears
04:00 Dust Rises Again
05:00 Deliverance
06:00 We Are Not Who We Are
07:00 Last Cross Road
08:00 Tears of The Universe
09:00 Silence after The Storm
.jpeg){kind=small}
