Toen Kayak in 1982 uiteenviel zocht toetsenist Ton Scherpenzeel zijn heil in het project Europe, dat ongelukkig tegelijk met de Zweedse naamgenoot een naamloos debuutalbum uitbracht. De Nederlandse variant speelde symfonische rock in de stijl van Kayak en Journey. Zanger John Phillipo stal de show met zijn hoge en markante stem. Succes bleef uit dus een schamele twee jaar later viel de band weer uiteen en moest Ton Scherpenzeel nieuwe bezigheden opzoeken.

Met het derde album van de AOR/rockband Final Frontier heeft Scherpenzeel absoluut niets van doen. Waarom dan toch deze korte historie? Voor het eerst in jaren hoor ik een plaat die me meteen aan die eenzame Nederlandse Europe doet denken. Het zal de stijl zijn. Op High Tension Wire staat een elftal songs met sterke referenties naar Journey en gelijken, echte jaren '80 rock met AOR flair: gladde soli en catchy riffjes.

Een niet te pompeuze productie en bescheiden klavecimbeladdenda maken "High Tension Wire" tot een beschaafd en hoffelijk, welhaast klassiek getint album. Dat voel je ook terug in de teksten. De bloeiende liefde, de onbeantwoorde liefde, de onmogelijke liefde, de gebroken liefde en de Voltooid Geleden Tijd worden uit verschillende uitgangspunten bezongen. Als bonus gooit de band er nog een "meisje droomt van acteercarri�re en vertrekt naar hollywood" epiekje tegenaan. Leuk geschenk bij de Dani�lle Steel verzamelbox.

Rob Moratti is de love it or hate it factor van de band. Zijn hoger-dan-hoge Steve Perry-achtige kopstem zal enkelen voor het hoofd stoten, maar is niet per definitie een stoorzender. Final Frontier; jolige shit voor bij het haardvuur.

Tracklist:
1. High Tension Wire
2. Two Different Worlds
3. Angel Of The Lake
4. Beauty And The Beast
5. Hearts On Fire
6. Hollywood Drama
7. Sunset At Dawn
8. Something More Than This
9. Who�s Going To Love You Now
10. Listen To Your Heart
11. Let Me Be The One