Wie daar ook over mee kunnen praten zijn de heren van Mutilation. Wat mij betreft hadden ook zij hun recente nieuwbaksel "Strijdlustig" kunnen titelen want ook deze band knokt al jarenlang voor een plek onder de hete zon der death metal.
Mutilation timmert al sinds 1991 aan de weg maar talloze problemen (voornamelijk de bezettingswisselingen) trachten de band al een geruime tijd te dwarsbomen. Op cruciale momenten was het komen en gaan van muzikanten waardoor Mutilation al verscheidene keren in de ijskast moest bivakkeren.
Vanf 2001 lijkt het er op dat deze band de pech de rug heeft toegekeerd. Mutilation krijgt een contract bij Empire Records en de albums volgen elkaar in een ferm tempo op.
"Conflict Inside" is Mutilation haar laatste telg. Een plaat waarop de bandleden er hard tegenaan gaan. Hoewel Mutilation de afgelopen jaren aanzienlijk meer geluk dan voorheen heeft mogen oogsten blijft de band een muzikantenmotel. Op "Conflict Inside" slaan de huidige bandleden de handen ineen en meppen bikkelhard terug. Een rauwe, boze en vervaarlijke death metalschijf is hiervan het gevolg.
"Conflict Inside" heeft vooral 1 heel herkenbaar punt en dat is het geluid. Hoewel het hard, sterk en woest is klinkt de band vooral heel erg schurend. Neem een glazen colafles, leg die in de zandbak, laat je gewicht er op neerkomen en doe alsof je een grote pizzabodem tot de dunste deegconcentratie uitrolt. Mix daar vervolges het geluid van beukende drums en raggende snaren door en je komt een aardig eind in de buurt van Mutilations kijk op de muzikale werkelijkheid.
Ook de longen van zanger Pawel lijken een grote hoeveelheid fijn, tropisch zand te bevatten. Heel opvallend, hoe zijn diepe uithalen gepaard gaan met een inwendige rochel in de luchtwegen. Apart doch prima passend in het muzikale geheel van de band.
Dat Mutilation van Poolse afkomst is verraadt de band door de vrij kenmerkende gitaarsolo's die dit genre van bijna iedere andere vorm van death metal onderscheiden. Ook Mutilation heeft er rijpe kaas van gegeten en pingelen Tomek en Pawel er zo nu en dan lustig op los. Tock blijft het opvallende gitaargeluid heel beperkt en variabel, geen solo is hetzelfde.
De drums klinken soms iets te blikkerig naar mijn zin maar deze aanpak sluit in principe vrij naadloos aan op de rest, waardoor Mutilation op deze manier een vrij eigen geluid weet te scheppen, al weten de Vaderiaanse invloeden soms toch een heel klein beetje door de stevige netten te sluipen, met name op het nummer "Rise For Victory".
"Conflict Inside" is al met al een heel negatief en strijdlustig album geworden wat zowel uit de teksten als de artwork en het geluid naar voren komt. Wel is het zo dat deze band niet voor een ieder is weggelegd daar het geluid vrij apart is en de band binnen haar eigen vrij variabele frame behoorlijk constant blijft. Na een paar nummers is de grote verassing er wel af en blijft er gewoon een lekker album over die overigens zonder meer afgeluisterd dient te worden, al is het alleen al om de cover van Death, "Mutilation", in een Mutilationaans jasje gestoken te horen worden.
Tracklist
1. Intro
2. Conflict Inside
3. Damned Mortality
4. Revolt In Myself
5. Rise For Victory
6. The Eye Of Inferno
7. In The Name Of Heresy
8. Imminent Chaos
9. Liar's Resurection
10. Mutilation (cover Death
