Zweden is een prachtig land met vele uitstekende melodieuze thrash/death bandjes maar Scaar heeft h�t jammer genoeg niet. Op zich vind ik het trouwens jammer dat zo�n matige groep een platencontract aangeboden krijgt, in dit geval door het uitstekende Karmageddon Media, met wellicht als belangrijkste motivatie hun afkomst (het trendy Zweden). De keerzijde van de medaille is dan altijd dat bijvoorbeeld fantastische Tsjechische of Hongaarse groepen geen kans krijgen.

Scaar (lang leve de spelling) speelt hedendaagse thrashmetal die stoer en agressief moet overkomen. Uitgezonderd het uitstekende Pantera-achtige �Spitting Morbid Cancer� (wat een zonde dat een gek Dimebag vermoordde) laten de Zweden elk nummer wel een steek vallen. Zo is �Death Machine� een slappe Fear Factory rip-off met valse zang, is het mysterieuze riffje in �The Poltergeist� niet om aan te horen (wel een fijn Machine Head-achtig refrein) en zitten er storende nu-metal elementen in �Infected�. Het zeurachtige �14 Years Of Abuse� sluit de plaat dan ook nog eens in mineur af. Nu ik toch aan het meppen ben: de teksten zijn goed bedoeld maar komen idioot over door het gebrek aan kennis van de Engelse taal.

De heren hebben misschien wel potentieel maar dan zullen ze toch nog flink aan hun nummers moeten sleutelen want een paar goede riffs maakt nog geen goed album. Ik ben er zeker van dat Karmageddon Media volgende maand een product op de markt gooit die de zure nasmaak van �The Second Incision� zal wegspoelen.

Tracklist:
1. Deathmachine
2. Spitting Morbid Cancer
3. The Poltergeist Song
4. Infected
5. Test Tube Killers
6. Holy Swine
7. Planet Evil
8. Revolting Obscenity
9. 14 Years of Abuse