De originele release van het debuutalbum van deze Italiaanse ietwat progressieve metalband stamt nog maar uit 2000, maar krijgt nu al een re-release. Blijkbaar uit een gebrek aan promotie toentertijd. De band bestaat eigenlijk in zijn geheel uit oud-leden van de band Time Machine, een band die qua genre overeenkomt met Khali.
Een echt progressieve band is het niet, want het zijn vooral rocknummers die zeer steunen op de hardrock/powermetal met hier en daar wat progressieve elementen die zich vooral manifesteren in de opbouw van de negen nummers op dit album, zoals bijvoorbeeld de nadruk op de solerende gitaar tijdens het nummer Somebody Haunts Me en de veelvuldige opvulling van richtingsloze loopjes. De kunst van het weglaten leek Khali in 2000 nog niet te hebben verstaan. Een zwaktepunt waar eigenlijk elk nummer wel onder heeft te lijden. De gitaarsolos hebben hun momenten en ook de harde ritmegitaar houdt er nog wat spanning in.
De zang klinkt mij niet al te sterk in de oren. Zo nu en dan doet het zo breekbaar aan, dat het net lijkt of het zijn toonvastheid verliest. Ook zit er weinig variatie in de zang en in de nummers in het algemeen. Wellicht met uitzondering van het wat meer recht toe recht aan rocknummer Cyberpleasure, dat vooral verrast door het anders zijn dan de rest van het album.
De cd is niet slecht, maar een hoogvlieger kun je het ook weer niet noemen. Met korte vlagen weten de ruwe gitaren en een fragmentarische geluidsmomenten uit een nummer je te pakken. Voor de rest is het vaak een voortkabbelende achtergrond zonder een echt hoogtepunt. Op zich jammer, want het rechtvaardigt een re-release in zon korte periode niet echt. Bovendien hadden ze de productie ook wel iets op mogen poetsen.
Tracklist
1. Another Day
2. Somebody Haunts Me
3. Cyberpleasure
4. Wind of Ages Chapter 1
5. Wind of Ages Chapter 2
6. Spiritual Distortions
7. Heaven Again
8. So Far Away
9. Will You Remember
