Dat gezegd hebbende kan ik me concentreren op de cd zelf, want ook bovenstaande stijlen kunnen me prima bekoren. Shackled Down is ook zeker geen slechte band in die hoek. Op deze debuut-MCD bewijst de band korte, bondige songs zonder te veel moeilijke trucjes te kunnen schrijven, die lekker weghappen. Simpel doch effectief. De nodige Unity-teksten, zoals dat hoort in hardcore, worden gebracht door een zanger die wel wat wegheeft van Wattie Buchan (The Exploited) die probeert te zingen. Bovendien brengt de band dit op een muzikaal meer dan acceptabel niveau. Vooral drummer Andrzej verdient met zijn strakke snareroffeltjes en hakkende hoempa’s alle complimenten. Dat hebben we bij enige niet nader te noemen genregenoten wel eens anders gehoord.
Shackled Down heeft het hart dus zeker op de goede plaats, maar toch mis ik iets op “The Crew”. Aan de ene kant is dat de rauwe metalcrustpunkagressie van Discharge en Cryptic Slaughter, aan de andere kant heeft de band ook weer niet het gevoel voor riffs van bijvoorbeeld Sick Of It All en Agnostic Front. Het komt allemaal wel in de buurt, maar het raakt het net niet. Bovendien doen de teksten een beetje erg semi-true en geforceerd aan, alsof de band heel hard geprobeerd heeft het White Trash-gevoel na te bootsen. En sinds de band uit Polen komt en daar geen Brooklyn of Boston is, kan dat nooit goed gaan.
Verder heb ik niet veel te zeuren, en wie naar ongecompliceerd rammende band vanuit het hart zoekt zal Shackled Down zeker waarderen. Of toch nog één ding: waarom schrijft de band eerst met volle overtuiging over eenheid in de scene, en geeft vervolgens 25 Ta Life nog een trap na? Het zal er wel bij horen…
Tracklist:
1. The Crew
2. Praying For Unity
3. Fight With Sorrow
4. Bros
5. Get Out Off My Face
6. Show Me Your Tolerance
7. Shake It Off
8. No One’s Slave
9. Improve
10. Six 6 Six For Life
11. Twentyfucktalife
12. Moustache Coated Boss
13. Shackled Down
14. Brain Damage
.jpeg){kind=small}
