Het album opent uitstekend met melodieuze ouderwets aandoende thrash met dubbele zang. Ja, deze band heeft twee vocalisten: de ene bezit een scherpe thrashstrot en de andere een dubieuze klinkende, accentvolle cleane strot. Jammer genoeg speelt de groep dit gegeven niet uit: de heren zingen braafjes na elkaar hun zangpartijen. Ze hadden beter n goede zanger aangetrokken dan twee matige zangers. Niettemin horen we enkele leuke Testament-en zelfs Arch Enemy-achtige riffs passeren. Naar mate de plaat vordert komen er echter enkele zwakke nummers langs als The Hunt en het overbodige Demons and Dictators. Als daarna nog het vreselijke Duitse Lebende organverpflanzung passeert met daarin zowel Jingle Bells als het Star Wars thema verweven dan ben je toch kwaad op de heren..
..kwaad omdat ze met zoveel steun (Wacken organisatie achter hen), gastbijdrages van Jeff Waters (Annihilator) en Sabina Classen (Holy Moses), een bijhorende dvd, productionele hulp van niemand minder als Andy Classen hun eigen plaat toch de nek omdraaien. Eindbalans: zeven vrij goede thrash nummers, zeven slechte tot intrieste nummers, matige zangpartijen, geen originaliteit, geen sfeer en vooral te weinig talent. Benieuwd wie volgend jaar de Wacken Metal Battle wint.
Tracklist:
1. Desperation
2. Self destruct
3. Misery
4. The hunt
5. Death train
6. Damned for now and nevermore
7. Demons and dictators
8. Repent or seal your fate
9. Equality
10. Lebende organverpflanzung
11. Shed the chains
12. Intensity
13. To die for creativity
14. Reckless tide