Wanneer je een blik werpt op promofotos weet je meestal al met welk subgenre je te maken hebt, maar deze keer blijf ik in het ongewisse. Een afgelebberde hardrocker, een hardcore gozer op leeftijd met een attitude, een maffiosetype en een homoseksuele gevoelige jongen. Wat voor genre zouden deze heren spelen? Een vraag die nog niet zo simpel is. Na opener Protestantes heb ik het gevoel dat we met een Soulfly/Sepultura (ten tijden van Roots) na-aper te maken hebben, maar twaalf nummers later heb ik zoveel verschillende dingen gehoord dat we moeilijk van een na-aper kunnen spreken. Integendeel. Tribaldrums, thrash-ritmes, humoristische knipogen, meezingrefreintjes, punkriffjes en hardrocksolos worden gecombineerd in (h)eerlijke simpele vier-minuten-liedjes.
Ik versta nog steeds geen woord Spaans (ondanks het boek Spaans voor Dummies dat ik deze zomer kocht) maar ik heb het gevoel dat de heren wel humor bezitten. Niet alle dertien even goed, maar ik heb me wel kostelijk geamuseerd met het frisse en heel toegankelijke werk van deze Spaanse meute die al een hele discografie hebben opgebouwd. Festivalorganisatoren met durf (n geld) zouden nu een charter moeten boeken van Madrid naar Schiphol en al die charmante Spaanstalige bandjes laten overvliegen voor een zomers festivalletje op het strand van Cadzand. Als het aan mij ligt scoort niet n of ander fout eurohouseprojectje d zomerhit van 2005, maar dansen wij heel de zomer lang lekker op Protestantes.
Tracklist:
1. Protestantes
2. Imaginatelos Cogando
3. Pensamientos Fnebres
4. Trabajo Manual
5. El Muro De Berlin
6. Porculizaciones Annimas
7. Ven Gue No Te Va A Doler
8. De Revs
9. El Alambigue
10. La Chuleria
11. Santo
12. Baga, Biga, Higa
13. Buenos Rollos
