De Portugese nu-metal/rock band Anger is al heel wat jaren geleden opgericht in 1994. De band heeft al op vele plekken in Europa gespeeld en het podium gedeeld met bands als One Minute Silence, Breed77, DRI en Soulfly. Dit is hun derde release, opgenomen in 2003 met producer Tommy Newton (Guano Apes, Helloween). Dit album bracht ze bij het label Armageddon Music die het album The Bliss sinds 17 januari 2005 buiten Portugal uit brachten. Maar wil de wereld wel kennis maken met Anger?
Anger belooft anders te zijn dan de vele moderne metal bandjes waar we een tijd lang mee werden dood gegooid. Toegegeven; The Bliss is goed geproduceerd, het klinkt vrij fris. De nummers zijn melodieus maar erg voorspelbaar en saai. De originaliteit is ver te zoeken. Riffjes klinken standaard (Say (What You Wanna)) en de her en der gebruikte electronica maken het geheel ook niet origineler of spannender.
De vocalen zijn het zwakst. Er wordt gezongen zonder enige vorm van emotie en het klinkt gewoon niet. Luister eens naar de clean gezongen uithalen in het refrein van Devil In My Mind, alsof ie zingt met een knijper op zn neus. Ja, of je moet daar van houden. Het schreeuwen valt vergeleken met de zang nog wel mee en is nog best aardig. Het openingsnummer Feel My Anger en het nummer Innersight zijn de hoogtepunten van dit album.
Eigenlijk is Anger zon drie vier jaar te laat met deze release. Op het toppunt van de nu-metal hype had deze plaat misschien nog wel een betere kans gehad. Vrij jammer dat ze beweren zo anders te zijn zonder dit waar te maken. Maar als moderne rock bands als Drowning Pool en Seether jou kunnen boeien dan kan je Anger een luisterbeurt gunnen. Ben je echter op zoek naar iets originelers dan kan je dit links laten liggen.
