Primus is de eerste gedachte die door mijn hoofd schiet, als de zanger dan zijn scheur opentrekt doet het geheel me ook nog eens aan een geflipte versie van Soulfly denken. Excentrieke basloopjes a l Les Claypool afgewisseld met vrij subtiel (hiermee bedoel ik vrij weinig distortion) priegelgitaarwerk met daarover een vrij hysterische zanger.
Ik ben niet geheel bekend met het momenteel erg in de lift zittende genre van mathcore en dergelijke, voor fans hiervan lijkt me dit toch wel weggelegd. Mij kan het in die zin wat minder bekoren omdat ik al snel een beetje kriegel word van het aan 1 stuk achter mekaar gooien van rare zenuwriedeltjes. Op mij komt het ook over alsof door deze overmacht aan gekte ik de hele tijd naar hetzelfde aan het luisteren ben.
Ik kan moeilijk een oordeel over deze promo geven aangezien het niet bepaald mijn genre is, feit is dat de heren hun instrumenten meer dan vakkundig beheersen. Voor fans van Jazz/math/techdeathmetal/helemaal-gek-van-wordt-core misschien het uitchecken waard. De promo duurt met 2 nummers slechts 10 minuten, maar voor mijn zenuwen is dat wel genoeg. Vandaar geen score.
1. Next Darkest Dream
2. Collecting Scars