Zoals aan het hoesje van dit album te zien valt, is Octane alweer het achtste volledige album van de progressieve rockband Spock�s Beard. Na het sterke, maar mijns inziens misschien iets t� snel verschenen Feel Euphoria neemt Nick d�Virgilio voor de tweede keer de zang voor zijn rekening (na het plotselinge vertrek van Neal Morse na het geweldige Snow-album). Wederom weet hij zich uitstekend staande te houden, maar kan hij de prachtige, warme stem van Neal Morse niet helemaal doen vergeten. Dat is echter zeker geen schande.

Op Octane verwijdert Spock�s Beard zich nog iets verder van de lange, complexe nummers die lange tijd zo kenmerkend voor de band waren. De nummers op Octane duren gemiddeld misschien net vijf minuten: vrij kort voor een progrock-band dus. Gelukkig beschikt de band inmiddels over dermate ervaring om ook deze uitgeklede nummers voortdurend interessant te houden. Neem bijvoorbeeld een nummer als I Wouldn�t Let It Go, dat ondanks (of juist door) zijn soberheid een prachtige sfeer uitstraalt en met recht het predikaat �kippenvel-ballad� verdient. In schril contrast hiermee staan Surfing Down the Avalanche en NWC, waarmee De Baard bewijst nog steeds te kunnen rocken. Heftige nummers met veel tempowisselingen en een carte blanche voor Ryo Okumoto, die regelmatig de meest bizarre geluiden uit zijn keyboard weet te toveren. De meeste nummers houden echter een beetje het midden tussen deze uitersten en kunnen als sterke, afwisselende rocknummers betiteld worden.

De band lijkt ditmaal iets meer naar genregenoten gekeken te hebben, zonder in jatwerk te vervallen. Zo doen sommige dromerige keyboardarrangementen enigszins aan The Flower Kings denken, terwijl There Was A Time �rg aan Solitary Shell (deel 6 van het Six Degrees of Inner Turbulence-meesterwerk) van Dream Theater herinnert. De fans hoeven echter niet te vrezen, want boven alles weet Spock�s Beard � ondanks de veranderingen - het typische eigen geluid te behouden.

Het feit dat Spock�s Beard zich niet meer hoeft te bewijzen, lijkt een verfrissende uitwerking te hebben gehad, aangezien de nummers op Octane bijzonder oprecht, met opzet eenvoudig, en soms haast speels klinken. De benzinetank die de cover van dit album siert, lijkt dan ook een beetje ironisch. Met Octane bewijst Spock�s Beard namelijk voorlopig nog niet bij te hoeven tanken om de lange weg met succes te vervolgen.

Tracklist:
1. The Ballet Of The Impact
2. I Wouldn't Let It Go
3. Surfing Down The Avalanche
4. She Is Everything
5. Climbing Up That Hill
6. Letting Go
7. Of The Beauty Of It All
8. NWC
9. There Was A Time
10. The Planet's Hum
11. Watching The Tide
12. As Long As We Ride