In 1986 zong Glenn Hughes al eens voor Black Sabbath. Het is dacht ik wel een bekend verhaal. Seventh Star zou eigenlijk het soloalbum worden van Tony Iommi, maar werd door de platenmaatschappij toch gebombardeerd tot de nieuwe cd van Black Sabbath. Glenn was not amused, want die dacht hij zong voor Iommi's soloplaat. Na zes shows werd er alweer de brui gegeven aan de samenwerking. Glenn en Tony bleven echter wel contact houden. En in 1996 besloten de beide heren om weer eens wat materiaal te schrijven en op te nemen. Gewoon, voor de gein. Tony had echter andere verplichtingen (onder andere de Black Sabbath reunie) en daarom bleven de acht nummers op de plank liggen. Nu zijn ze dus teruggevonden en men vond de tracks eigenlijk te goed om te laten liggen. Het enige wat nog miste, was een finishing touch. Ook moesten de drums opnieuw opgenomen worden. Want de originele drummer Dave Holland vergrijpt zich tegenwoordig graag aan minderjarige meisjes.

De 'riffmaster' en de 'voice of rock' samen, dat kan alleen maar leiden tot sterke songs. Dat hadden ze al eens bewezen met Seventh Star, wat nog steeds een erg goede cd is. Tijdens die periode waren de twee echter wel zwaar aan de drugs. Nu zijn ze weer clean en het klinkt daardoor nog ietsjes beter. Ik sta er wel een beetje versteld van dat ze in een week tijd met zulke goede songs op de proppen zijn gekomen. Don't Drag The River bijvoorbeeld, dit is echt een parel. Glenn Hughes is in topvorm en dat is ie op de hele plaat. Net zoals Tony trouwens, die met Time Is The Healer weer eens les geeft in onheilspellende songs maken met een paar simpele riffs. Dit is Black Sabbath ten top, en dan heb ik het over de begindagen van de band. Ook bij nummers als Gone en Don't You Tell Me ga je toch stiekem hopen op een nieuwe cd met Ozzy op zang.

De ene helft bestaat uit typische jaren 70's Sabbath-krakers, de andere helft bestaat vooral uit krachtige powerballads. De ballads lijken geschreven voor Hughes' stem, want hij leeft zich lekker uit in de bluesy songs From Another World en It Falls Through Me. De enige uitzondering op het logge tempo dat de cd heeft, is het up-tempo I'm Not The Same Man, wat gewoon lekkere hardrock is. Het enige echte minpunt van deze cd is de korte duur (38 minuten). Het zijn uiteindelijk tenslotte demo's met alles wat ze toen hadden. Er is echter goed nieuws, want de twee rasmuzikanten zitten alweer in de studio voor een echte cd. En die gaat dan wel meteen uitkomen in 2005. Ik ben benieuwd!

Tracklist:
1. Gone
2. From Another World
3. Don�t You Tell Me
4. Don�t Drag The River
5. Fine
6. Time Is The Healer
7. I�m Not The Same Man
8. It Falls Through Me