Schitterend bandje, dit Figure of Merit. Met hun tweede langspeler Vatic slaat het geagiteerde viertal een indrukwekkende brug tussen mid-periode Neurosis en Unsane, er hier en daar wat dynamische math-trekjes en Jesus Lizard-achtig gitaarwerk bij betrekkend. Resultaat: een zeer gevarieerde plaat die, ondanks de bescheiden speelduur, overloopt van de intelligente herrie.

Wat Figure of Merit tevens siert is dat ze, net als bijvoorbeeld Mastodon, erg speels omspringen met de verscheidene invloeden die -- deels -- hun muziek vormgeven. Als je een beetje bekend bent met �vernieuwende extreme muziek�, zal Vatic veel vertrouwde associaties oproepen, echter geen riff, break of vocale uitbarsting klinkt geforceerd of geeft je het idee dat Figure of Merit zich teveel laat leiden door overdadig gemanifesteerde invloeden. Van de penetrante gitaarfeedback die Aorta op gang brengt, tot de laatste tonen van Grace at Arms Length (verwijzing naar een zeker Neurosis meesterwerk?), is Vatic een toonbeeld van vakkundigheid en muzikale klasse.

Luisterend naar dit juweel van een album krijg ik vooral het gevoel dat het op dit moment heel erg goed zit met deze vorm van extreme muziek. Er zijn veel parallellen te bespeuren tussen de verschillende bands, maar ieder geeft er z�n eigen draai aan en de absolute meerderheid heeft wel wat toe te voegen. Dat juist Figure of Merit me zo aan het denken zet, spreekt natuurlijk boekdelen. Wederom, schitterend bandje.

Tracklist:
1. Aorta
2. Parts Broken and Juxtaposed
3. Arrow to the Sun
4. Blackhammer
5. This Will Not Save You Anymore
6. Overhead Projector
7. Vatic
8. Grace at Arms Length