Deze groep komt voor de verandering niet uit Duitsland maar uit Italië maar klinkt wel heel erg Duits. Muzikaal wordt elke uitgemolken riff nog eens uitgemolken en de opbouw van de nummers hangen met clichés aan elkaar vast. Dit maal geen gillende falsetzanger met krullen maar de Doro rip-off Zoraija. Er wordt niet alleen geleend van de Duitse buren zoals Primal Fear en Gamma Ray maar ook lustig gestolen van Judas Priest (bijvoorbeeld ‘Steel Avenger’). Maar de gillen van juffrouw Zoraija, die voor de rest tot een redelijke prestatie komt, zijn niet om aan te horen.
Maar goed, betweterige powermetallers hebben lak aan mijn woorden en zullen weer eens uit hun dak gaan op de middelmatige klanken van Valkija. En dat soort mensen zorgen ervoor dat groepen als Valkija, zonder potentieel en voor altijd gedoemd om te blijven kopiëren, toch een cd mogen uitbrengen. Als ze nu echt topnummers hadden bij elkaar neergepend zou ik het door de vingers zien maar niemand wordt vrolijker van deze ‘metalhymnes’. En als mensen nu weer gaan beweren dat ik veralgemeen, moeten eens nadenken over volgende vraag: ‘Doe deze band iets anders dan de meeste veralgemenende nummers te schrijven? Een album dat ik in de rechterzijde (de slechte albums) van mijn uitgebreide power/heavy collectie zal plaatsen, en die dus voor stofhappen zal gedoemd zijn.
Tracklist:
1. The Last One
2. Hold On
3. Eyes Of The Shadow
4. Return Of The King
5. Sign Of The Hammer
6. The Unknown Kadath
7. Son Of Thunder
8. Steel Avenger
9. Hatchet Blade
.jpeg){kind=small}
