Conquistador is dus het debuutalbum van deze heren en klinkt, zoals vrijwel alles uit Finland, ontzettend gelikt en modieus. Dat is iets waar je van moet houden natuurlijk, maar aangezien de meeste power metalfans niet per definitie geilen op een analoge, 4-track recorder-sound, zal dat voor de meeste mensen geen belemmering vormen. In ieder geval bewijst producer Mika Jussila, die eerder al met bands als Nightwish, Edguy en Stratovarius heeft gewerkt, waarom hij momenteel zo gewild is.
De nummers op Conquistador zijn over het algemeen vrij snel en proberen dat typische, euforische power metal-gevoel op te roepen. Zoals wel te verwachten valt, wordt er hier en daar ook nog met een handvol gitaar-en keyboardsolos gestrooid om het geheel wat op te fleuren. Met Seven Seas, Stars, Wasted Man en Though the Ice and Snow laat de band horen waarom ze een contract bij Limb hebben gekregen: het zijn namelijk stuk voor stuk flitsende, catchy en vrolijke nummers met lekkere refreinen. Met name opener Seven Seas heeft de neiging om zich in het hoofd van de luisteraar te planten. Met de wat tragere midtempo-nummers The Last Light of the Moon en Black wordt echter ook duidelijk dat Olympos Mons af en toe nog een stapje te kort komt op compositorisch gebied.
Voor een debuutalbum in een overvol genre brengt Olympos Mons het er met Conquistador zeker niet slecht vanaf.Hoewel de band zonder veel gne voortborduurt op Helloween, Stratovarius en in mindere mate Edguy, weten de nummers op dit album vrijwel allemaal te overtuigen. Om cht op te vallen, zal de band op een volgend album echter toch nog wat eigenzinniger voor de dag moeten komen.
Tracklist:
1. Seven Seas
2. Stars
3. The Last Light Of The Moon
4. Wanted Man
5. Black
6. Through The Ice And Snow
7. Black Desiree
8. Cleopatra
9. The Princess of Saba
10. Lady In White
11. Conquistador