Hopesfall bracht in 2002 hun (groot label) debuut The Satellite Years uit op Trustkill Records, dat te typeren was als een emo/hardcore album dat destijds goed ontvangen werd.
Nu, 2 jaar later, brengen ze hun opvolger A Types uit, dat volgens de biografie een volwassenere en zelfverzekerde kant van de band laat horen. Net als veel andere bands uit het genre (denk aan Eighteen Visions, Atreyu) koos de band met het vervolg album voor een ingetogenere sfeer. Bij Hopesfall valt deze verandering heel erg op, omdat het typerende emotionele schreeuwen van zanger Jay Forrest naar de achtergrond verdwijnt en nog maar zelden te horen is.
A Types is op geen enkele manier te vergelijken met het voorgaande album. Het lijkt alsof een groot gedeelte van hun muzikale intensiteit verloren is gegaan. Het is niet zo dat het een slecht album is geworden, maar wel heel anders.
De band heeft hier en daar een poppy nummer met een catchy refrein, zoals opener It Happens. Zanger Jay Forrest zingt veel op dit album en dat gaat hem goed af. Het meerendeel van de nummers is vrij slepend en die worden zelfs af en toe saai, vooral de laatste twee van het album. Die laten (bij mij) ook geen enkele indruk achter. De single Icarus is een van de betere nummers, samen met Breathe From Coma, Champion Beyond Blessing, Matchmakers Heaven en Start And Pause. Deze laatste heeft (als een van de weinige nummers op dit album) de typische Hopesfall song structuur.
Het zal voor sommigen een opgave zijn om aan de nieuwe Hopesfall te wennen, vooral als je de oude Hopesfall gewend bent. A Types is wel een aardig album geworden met hier en daar goede nummers maar het is allemaal erg vlak. Het mist gewoon ballen en intensiteit. En dat is een beetje teleurstellend, want deze band was eerst veelbelovend. Er zit veel meer in ze, en die verwachtingen hebben ze met deze release niet waar gemaakt. Creatieve verandering kan verrassen, maar ook teleurstellen. Voor een rock album is het echter wel het beluisteren waard, vooral als je niks van de voorgaande albums kent.
Tracklist:
1. It Happens
2. Start And Pause
3. Icarus
4. Breathe From Coma
5. Champion Beyond Blessing
6. The Ones
7. Manipulate The Eclipse
8. Matchmaker's Haven
9. Owl
10. Per Sempre Marciamo
Sidenote: Als je meer van emotionele hardcore houdt dan raad ik het uitstekende The Satellite Years van Hopesfall aan die onlangs op Roadrunner Records opnieuw is uitgebracht.
