Deze groep speelt zijn powermetal ook weer nt iets anders. Af en toe klinkt het geheel wat duister, soms wat symfonisch en soms zelfs wat progressief. De band heeft ook ballen, en duwt het snelheidspedaal vaak volledig in. POWERmetal dus! De keyboardpartijen zijn heel belangrijk en de band heeft ‘sfeer maken’ hoog in het vaandel staan. Het album opent lekker origineel met drie gevarieerde nummers die het niveau van veel clich powermetalbands overschrijden. Jammer genoeg begint de groep daarna teveel te stelen van andere bands en verliest het zijn eigenheid.’Ceremony’ is gewoon een variatie op een oud Gamma Ray nummer. Alhoewel Kai Hansen nog steeds n van mijn oude helden is, vind ik dit toch jammer. Het album had zich verder moeten ontplooien in plaats van te vallen in menig clich. De Zweden maken op het eind nog zeker wat goed maar van een uitstekend debuut kunnen we dan al niet meer spreken. Nu verdient dit album het predikaat ‘zonder meer goed, maar niet wereldschokkend’. Hier had dus meer in gezeten. Tot slot nog enkele ‘sellingpoints’: het album is gemixt door Tom Englund van Evergrey die ook hier en daar wat meespeelt, en de zanger kennen we nog van Avalon.
Tracklist:
1. Into Darkness
2. Icy Plains
3. Echoes Of Nightmare
4. Ceremony
5. Equilibrium
6. Ghost
7. Moonlight Horizon
8. Vanished
