Na een onheilspellende intro knalt de plaat met Strong Pain als moddervette opener de wijde wereld in. Een goede, pakkende opener die eveneens ook meteen de sfeer weet te bepalen. Final Breath heeft op dit album alles uit de kast gehaald om een snelle, beukende en opzwepende plaat af te leveren. En dankzij de geslaagde samenwerking van thrash met een stevige vleug death lijkt die opzet aardig te slagen.
Hoewel Let Me Be Your Tank wel overwegend een thrashy plaat is, zorgen de uit de death metal geleende invloeden er voor dat de plaat een extra heavy laagje meekrijgt. Het geluid is mede daardoor behoorlijk verzwaard wat uitermate goed combineert met de met regelmaat terugkerende gitaaruithalen en het voornamelijk hoogliggende tempo. Overwegende death metal is het meest bespeurbaar tijdens de titeltrack, waarvan de snelheid beduidend lager ligt dan van de rest van het album, waardoor de diepe en zware sound en grunt even de overhand krijgen.
Wel wordt de schijf op den duur een beetje eentonig. Een gevaar dat voor veel thrashbands op de loer ligt. Doordat het hele album het van een vrij constant geluid moet hebben en het tempo ook nauwelijks wordt afgewisseld, dreigt het album op den duur een nou weet ik het wel-gevoel aan te wakkeren.
Overigens zijn er op Let Me Be Your Tank nog 2 oude tracks uit de la getrokken en in een hedendaags jasje gestoken om de 8 overige nummers op het album te versterken. Hoewel ze meer dan uitstekend op het album passen en zich duidelijk thuis tussen de nieuwe nummers voelen, zorgen ze net niet voor de klein beetje variatie die dit album nodig heeft om de aandacht optimaal vast te houden.
Een echte openbaring is deze plaat dus niet, hoewel het niet wegneemt dat het lekker wegluistert en een behoorlijke tank aan stevige, ritmische en vooral loeisnelle herrie op de luisteraar loslaat.
Tracklist:
1. Intro
2. Strong Pain
3. Eyes Of Horror
4. Greed For Revenge
5. Empty Eyes
6. Expose To Hatred
7. Let Me Be Your Tank
8. Bemoaned Animosity
9. Sociopathically Insane
10. Coma Divine
