Doorgaans ben ik wel te spreken over releases van het Prophecy-label, maar in het geval van Ewigheim's Heimwege weet ik niet zo goed wat ik er mee aan moet. Naar aanleiding van een recensie die ik ooit las, dacht ik dat de band een soort originele doom metal speelde, echter toen ik het schijfje in mijn speler wierp volgde een aanvankelijk pijnlijke confrontatie met een superduitse pot melancholische gothic rock/metal.

Ewigheim zet op zich wel een goede sound neer. Uitstekende zang, aantrekkelijk gitaargeluid en nog goed geproduceerd ook. Maar dat het materiaal van Heimwege enigszins tekort schiet viel me tijdens de eerste beluistering al op. Weinig nummers grepen me gelijk bij de strot en al na een paar tracks ging m'n aandacht uit naar meer interessante zaken als multilaterale uitoefening van jurisdictie in het internationaal publiekrecht en het voordeel van houten regentonnen ten opzichte van de kunststof variant. Het komt erop neer dat dit plaatje vrij saai is. Niet slecht, gewoon onopmerkelijk. Eigenlijk de enige nummers die ik nog wel eens zou willen horen zijn Der Prophet (meer een gothic/dark metal nummer met fraaie details als elektronica en strings) en Heimweg (slepend, met aardige melodie�n). En met negen nummers op het album is dat een vrij magere succesratio.

Wellicht de moeite waard voor grote liefhebbers van het betreffende genre, maar voor de rest van metal luisterend Nederland van weinig belang.

Tracklist:
1. Vorspiel
2. Das Rad der K�fer
3. Der Tanz der Motten
4. Mondtier
5. Leib in Laub
6. Humus Humanus
7. Der Prophet
8. Odem
9. Heimweg