Moeten we daar lang over rouwen? Ik dacht het niet, want als ik dit album in n woord zou moeten samenvatten, dan zou dat oubollig zijn. Productioneel gezien valt het nog wel mee (dat mag ook wel, aangezien de band bijna een jaar aan dit album heeft liggen sleutelen), maar de nummers zijn gewoon niet pakkend genoeg om te overtuigen, waardoor mijn aandacht al snel verslapt. Toegeven, met nummers als To These Powers (I Swear) en Starvation weet de band platgetreden paden te vermijden, maar als er vervolgens totaal geen kracht in de composities zit, schiet het ook niet echt op verder. Een pluspunt mag echter ook nog genoemd worden: de zang van Nick Iglezos is zeker te pruimen en bovengemiddeld (n ditmaal zonder gruwelijk accent!).
Tien jaar na het debuutalbum Sarissa levert deze band dus een opvolger af die niet slecht, maar ook niet erg goed te noemen is en waar volgens mij vrijwel niemand op zit te wachten. De heren hebben zeker aardige ideen, maar het geheel is zo futloos dat die ideen totaal niet uit de verf komen. Een onopvallend en middelmatig album dus, vandaar ook een onopvallend en middelmatig cijfer.
Tracklist:
1. Bleed (till the end)
2. To These Powers (I Swear)
3. The Ancient Land Falls
4. Masters of Sins
5. Envious Critics
6. Nemesis
7. Starvation
8. Deathdance (Zalogos)
9. The Struggle
10. Hypocrisy Crusade