Deze woorden schreef ondergetekende ooit in de review van het voorgaande album, hopend op een stijgende lijn in kwaliteit. Het nieuwe album van de heavy/powermetalband was al een tijdje af, maar heeft negen maanden op de plank gelegen. Iets waar AFM Records wel vaker neiging toe heeft. Is dat het wachten waard geweest?

De nieuwe van Nostradameus is nog steeds geen klassieker, maar kraakt al wel beter dan menig ander powermetalband of sleutelbeen. De agressiviteit is weer een tandje hoger gezet maar er is daarmee niet ingeboet aan melodie. "Never Turning Back" gaat al van start met een krachtig "no way!" waar een neothrashy intro-riff a la Hatesphere en The Haunted op volgt. Het refrein is evenwel aanstekelijk en typisch Nostradameus.

Spaarse electronica geeft het furieuze geluid effectief een modern randje. "One World To Live In" bevat in ��n nummer alle kenmerken van een typische Nostradameus compositie. De onconventionele tempowisselingen, het aanstekelijke refrein, de maatschappijkritische teksten, het zit er allemaal in.

Toch gaan we deze band niet totaal de hemel in prijzen, we zijn tenslotte de Taptoe niet. Die eerder genoemde onconventionele tempowisselingen zijn soms funest voor de doorloop van een nummer. Een veelbelovend "Seven" wordt compleet vergald door het matige refrein, denk aan Helloween's "Liar". Ook heeft de luide, directe productie soms tot gevolg dat niet alle details even goed naar voren komen.

"Hieruit moet ik concluderen dat Nostradameus een eigen gezicht heeft gevormd, maar dat de songs nog wel wat vloeiender mogen. Dat is samen met het reeds eerder genoemde minpuntje van de productie het enige wat ik op dit album aan te merken heb. Als ze op de volgende cd hier rekening mee houden, dan wordt dat wat mij betreft een kraker."

Tracklist:
1. Never Turning Back
2. Your Betrayal
3. The Reaper's Image
4. Hellbound
5. One Step Away
6. Fight
7. Cuts Like Blades
8. Seven
9. One World To Live In
10. I Am Free